Poule: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Thijs! (overleg | bijdragen)
Versie 23421780 van GrouchoBot (overleg) ongedaan gemaakt.
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 8:
Zijn er veel spelers, dan worden er vaak groepjes gemaakt die een poule spelen, waarna de winnaars van de poules tegen elkaar spelen.
 
In de poules speelt een aantal teams een van tevoren bepaald aantal wedstrijden tegen elkaar, waarna de teams gerangschikt zijn. Het geheel van deze wedstrijden is de poule. Vaak zijn er meerdere poules, waarvan de beste teams doorstromen naar de volgende ronde, die dan ook een poule kunnen zijn of een [[knock-outsysteem|knock-out]]-fase. Een poule als [[Finale (wedstrijd)|finale]] zag men op het [[Wereldkampioenschap voetbal van 1950]], maar dit komt niet vaak voor. Uit de poule komt een aantal [[Kampioen (winnaar)|winnaars]] naar voren. Als een [[toernooi]] via poules wordt gespeeld heet dit een ''competitie in poule-verband''.
 
Meestal worden de teams of spelers in poules verdeeld door middel van [[loting]]. In sommige gevallen, bijvoorbeeld bij het [[WK voetbal|Wereldkampioenschap voetbal]], wordt dit gecombineerd met een systeem dat moet voorkomen dat de sterkste of zwakste teams allemaal bij elkaar in de poule komen.
 
Het voordeel van een poule boven een [[knock-out-fase]]outfase is dat er een betere krachtmeting is en een misstap rechtgezet kan worden in andere duels. De sterkere teams bereiken hierdoor vaker de volgende ronde (bij een knock-outfase heeft een enkele verliespartij al fatale gevolgen). Hierdoor is de spreiding van de teams beter. Verder worden er meer wedstrijden gespeeld, wat meer inkomsten voor organisatoren en sponsors genereert.
 
Een nadeel is dat het hele systeem langer duurt; om uit een poule van 4 een winnaar te bepalen speelt ieder team minimaal 3 wedstrijden. Bij een knock-out-faseoutfase zijn dat er maar 1 of 2. Een mogelijk nadeel is dat wanneer er bijvoorbeeld één zwak team in een poule speelt het poule-systeem een aantal saaie wedstrijden kan opleveren. Bij een knock-out faseoutfase ben je in één duel zo'n team kwijt (in het geval er één keer tegen de teams wordt gespeeld). Ook verslechtert de kwaliteit van groepswedstrijden over het algemeen wanneer uitschakeling danwel promotie al zeker is, aangezien men geen onnodige risico's wil nemen. Verder zijn poules gevoeliger voor strategische manipulatie. Een team kan bijvoorbeeld ervoor kiezen een wedstrijd opzettelijk te verliezen omdat hierdoor de zwakkere tegenstander in punten- of doelpuntensaldo een sterkere mededinger in de poule voorbijstreeft. Dit wordt algemeen als [[onsportief]] gezien.
 
Om deze reden speelt met vaak in een gecombineerd systeem: een groepsfase gevolgd door een knock-out faseoutfase. In de groepsfase vallen de zwakkere mededingers af waardoor de sterkere teams en eventuele 'wildcards' het onderling in duels kunnen uitvechten in de knock-out-faseoutfase.
 
Men spreekt wel van een '''Poule des Doods''' of een '''Groep des Doods''' wanneer deze bestaat uit voornamelijk sterke teams of wanneer alle deelnemers tegen elkaar gelijkspelen. Hierdoor kan het kleinste foutje of een enkel doelpunt het verschil maken tussen doorgaan en uitgeschakeld worden. Het Nederlands voetbalelftal speelde bijvoorbeeld in een Poule des Doods op het [[WK 1990]], toen het gelijk speelde tegen Engeland, Ierland en Egypte. Deze landen speelden ook tegen elkaar gelijk, waardoor uiteindelijk in de laatste groepswedstrijd Engeland-Egypte het pleit voor de hele groep beslist werd met een enkel Engels doelpunt: Egypte werd met de 1-0 nederlaag naar huis gestuurd, de rest mocht door. Nederland speelde op het [[Europees kampioenschap voetbal 2008|EK 2008]] opnieuw in een Poule des Doods, toen het ingedeeld werd bij Roemenië (redelijke middenmoter), Frankrijk (vice-wereldkampioen) en Italië (wereldkampioen).