Arabisch-Normandische kunststijl: verschil tussen versies

In het Sicilië van de Normandiërs kon het tot deze culturele vermenging, van Arabische en christelijke culturelen komen, doordat de Normandische heersende klasse relatief klein was. De ambachtslieden en de kunstenaars die de Normandische bouwwerken bouwden bestonden dus voornamelijk uit de Griekse, Romaanse en Arabische bevolkingsgroepen van vóór de Normandische veroveringen. Daarnaast lieten de Normandische koningen zich omringen door zowel Griekse als Arabische dichters, wetenschappers en adviseurs en stonden de koningen zeer tolerant tegenover de Arabieren:

 

 

Rogier II had Arabische soldaten in zijn leger en sprak vloeiend [[Arabisch]]. Hij gaf Arabische architecten opdracht tot het bouwen van kerken en paleizen. De tolerante houding ten opzichte van niet-christenen bleef in stand onder de andere Normandische koningen, onder wie [[Willem II van Sicilië|Willem II]], zoals blijkt uit de verslagen van de Spaans-Arabische geograaf [[Ibn Jubayr]]. Hij bezocht Sicilië in 1184 op de terugreis van zijn bedevaart naar [[Mekka]]. Tot zijn grote verbazing werd hij warm ontvangen door Normandische christenen en was een groot aantal ambtenaren islamitisch:

:De houding van de koning is werkelijk bijzonder. Zijn houding ten opzichte van moslims is perfect: hij geeft hun werk, hij kiest zijn officieren uit de moslimbevolking, en bovenal kunnen zij trouw blijven aan de [[islam]]. De koning heeft het volste vertrouwen in de moslims en vertrouwt op hen bij het afhandelen van kwesties, inclusief de belangrijkste, zijn kok is bijvoorbeeld een moslim (...) Zijn [[Vizier (functie)|viziers]] en [[kamerheer|kamerheren]] zijn [[Eunuch]]en, van wie er veel lid zijn van zijn regering en op wie hij vertrouwt in privézaken. [[Ibn Jubayr]]<ref>Bernard Lewis (1993): ''Les Arabes dans l'histoire'', Flammarion, blz. 168 - ISBN 2080813625</ref>

 

 

==Architectuur==