Kathedraal van Palermo: verschil tussen versies

 

==Geschiedenis==

Op de plaats van het huidige gebouw werd reeds in de zesde eeuw, ten tijde van [[Paus Gregorius I]], een kathedraal opgericht. De Arabieren maakten, na hun verovering van Sicilië, van de kathedraal een moskee. Tot deze ''Grote Moskee'' behoorde niet alleen de gebedshuis voor het vrijdaggebed, maar ook de [[madrassa]], een bibliotheek en een badhuis. Nadat [[Rogier I van Sicilië|Roger I]] Palermo had veroverd op de Arabieren, werd de moskee wederom de zetel van het aartsbisdom Palermo.

 

 

==Exterieur==

De westgevel, aan de Via Bonello, dateert uit de 14e en 15e eeuw en wordt geflankeerd door twee gotische torens en heeft een gotisch portaal, met daarboven in een nis een kostbar 15e eeuws beeld van Madonna. Twee spitsboogvormige [[Arcade (architectuur)|arcades]] overspannen de straat en verbinden de kathedraal met de klokkentoren, die grenst aan het aartsbisschoppelijk paleis.

 

 

==Interieur==

Het interieur is gevormd door de verbouwingen aan het einde van de 18de eeuw door Ferdinando Fuga. De kathedraal is gebouwd als een klassieke basilica in de vorm van een [[Kruis (christendom)|Latijns kruis]]. De pijlers verbergen de kolommen die oorspronkelijk de bogen ondersteunden tussen het middenschip en de zijbeuken.

 

[[Bestand:Palermo-sarcofago di federico II.jpg|thumb|left|179px|Sarcofagen van Frederik II en Rogier II]]

[[Bestand:DSC00548 - Cattedrale - Tomba di Enrico VI + 1197 - Foto G. Dall'Orto.jpg|thumb|right|150px|Sarcofagen van Hendrik VI en Constance]]

Sinds de verbouwingen in de achttiende eeuw bevinden de koningsgraven zich in een kapel in een zijbeuk. Oorspronkelijk bevonden ze zich rechts van de [[Apsis (architectuur)|apsis]].

 

 

==Schatkamer==

De ingang van de schatkamer bevindt zich rechts van de kapel van de heilige Rosalia. In de schatkist worden liturgische gewaden tentoongesteld. Het pronkstuk van de collectie is de kroon die werd gemaakt naar het model van de kroon van de Byzantijnse keizer. Deze kroon werd door Frederik II in het graf van zijn vrouw Constance van Aragon gelegd.