Rhea (mythologie): verschil tussen versies

Rhea, de beschermgodin van de smeden, had vooral betekenis in de oudere bronstijd, voor de ertsen goud, zilver, koper, lood en tin. Walker legt een verband tussen Rhea en de functie van de berggodin als wetgeefster in de mythe waarin op de berg Dikte de tabletten met de wet worden geschonken aan [[koning Minos]]. Net als Atalanta sloeg Rhea ooit water uit een rots. Er ontsprong een bron die de naam kreeg van [[Jason (mythologie)|Iason]], de leider van de [[Argonauten]]. Rhea was aanvankelijk vertoornd vanwege de slachting die de argonauten hadden aangericht onder haar broers. Nadat zij een beeld voor haar oprichtten, verzachtte haar woede en ontsprong de bron. [[Strabo (historicus)|Strabo]] vermeldt dat Rhea ook de bron liet ontspringen van de rivier de Neda, van een berg in [[Arcadië (departement)|Arcadia]]. Vervolgens baadde zij in het water van de rivier na de geboorte van Zeus.