Neogotiek: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
→‎Neogotiek in België: kleine correctie
Regel 65:
 
== Neogotiek in België ==
In de 19de eeuw kende Vlaanderen een herleving van de gotiek. Men greep terug op de vormentaal van de oude gotische stijl. In [[Brugge]], [[Gent]], [[Leuven]], [[Brussel (stad)|Brussel]] en andere steden verfraaidenverfraaide en restaureerdenrestaureerde men gebouwen en (bestaande) monumenten in deze stijl. Baron [[Jean-Baptiste Béthune]] introduceerde de neogotiek van de Engelse architect [[August Pugin|Pugin]] in België. In 1862 richtte hij mede de eerste [[Sint-Lucasschool]] in Gent op als reactie op de 'heidense' Academiën en hanteerde <!--als ultra-montaan --> de middeleeuwse vormentaal in corporatistische ateliers. Hij ontwierp gebouwen én interieurs: gebrandschilderd glas, schrijnwerk, textiel, polychrome muurschilderingen en polychrome beeldhouwwerken (bijvoorbeeld de [[calvarie]] aan de buitenzijde van de begijnhofkerk van het Groot Begijnhof te [[Sint-Amandsberg]]). Vele katholieke scholen kregen, in de strijd tegen de 'staatsscholen zonder God', een neogotische vormentaal.
 
=== Voorbeelden van neogotiek in België ===