Guy Goethals: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Linkfix ivm sjabloonnaamgeving + standaardtabelopmaak met AWB
GrouchoBot (overleg | bijdragen)
k Bot: automatisch tekst vervangen (- de de + de )
Regel 2:
 
==Carrière==
Als jongeman zag hij hoe zijn vader successen boekte als coach van [[RSC Anderlecht]]. In diezelfde periode zette hij zijn eerste stappen als scheidsrechter. Van het einde van de jaren '80 tot midden jaren '90 behoorde Goethals als arbiter tot de top van het Belgisch voetbal. Hij floot ook meerdere internationale wedstrijden, zoals de kwartfinale van de [[Europacup I (voetbal)|Europacup I]] tussen [[FC Bayern München]] en [[FC Porto]] in [[Europacup_I_1990/91|1990/91]]. Verder leidde hij ook wedstrijden op de de [[Europees kampioenschap voetbal|Europese Kampioenschappen]] van [[Europees kampioenschap voetbal 1992|1992]] en [[Europees kampioenschap voetbal 1996|1996]].
 
Op dat laatste EK moest Goethals samen met zijn assistenten Marc Van den Broeck en Stany Op De Beeck de wedstrijd tussen de twee voetbalgrootmachten [[Duits voetbalelftal|Duitsland]] en [[Italiaans voetbalelftal|Italië]] in goede banen leiden. De partij vond plaats op [[Old Trafford]] en eindigde op een scoreloos gelijkspel, waardoor Italië was uitgeschakeld. Het werd een geladen wedstrijd waarin Goethals al snel een strafschop moest fluiten. Italië zette de kans echter niet om in een doelpunt. Na net geen 80 minuten spelen, gaf Goethals de Duitse verdediger [[Thomas Strunz]] zijn tweede gele kaart na een stevige tackle. Maar ook met een man meer konden de Italianen niet winnen. Duitsland werd door het gelijkspel groepswinnaar en zou later het EK afsluiten als eindwinnaar. Het was tevens Goethals laatste internationale wedstrijd.