Een '''ghatagatha''' is een metrisch en vaak ritmisch, dichtend vers in de oud-Indische talen [[Prakrit]] en [[Sanskriet]]. Het woord ''ghatagatha'' is oorspronkelijk afgeleid van het woord ''gai'' uit het Sanskriet/Prakrit, wat spreken, zingen, opzeggen of ophemelen betekent. <ref name="test">[http://www.example.org ^], Sujit Mukherjee (1998), A Dictionary of Indian Literature Hyderabad: Orient Longman ISBN – 81-250-1453-5 pagina 110.</ref>
Het woord ''gatha'' kan dus verschillende betekenissen hebben: spraak, vers of een lied.
De meeste [[Jaïnisme|Jaïnistische]] en [[Boeddhisme|Boeddhistische]] teksten die in het Prakrit geschreven zijn, bestaan uit ghata’sgatha’s (of verzen/coupletten).
In de populaire spiritualiteit worden ghata’sgatha’s gebruikt om een staat van hoog bewustzijn te bereiken: [[mindfulness]] genaamd. Gatha’s zijn hier korte verzen die je op elk moment van de dag voor jezelf kunt uitspreken en die je helpen te leven in het nu.
