Egbert Bartolomeusz Kortenaer: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 3:
'''Egbert Bartolomeusz Kortenaer''' of '''Egbert Meussen Cortenaer''' ([[Groningen (stad)|Groningen]] ca.[[1604]] – bij [[Lowestoft]] [[13 juni]] [[1665]]) was een Nederlands [[admiraal]] en [[zeeheld]] uit de [[17e eeuw|zeventiende eeuw]]. In plaats van ''Meussen'' wordt ook wel de vorm '''Meeuwisz''' gebruikt.
Kortenaer werd in [[1604]] in [[Groningen (stad)|Groningen]] geboren en was van zeer eenvoudige komaf, de zoon van een soldaat. In [[1626]] werd hij bootsman, in [[1636]] stuurman. In [[1630]] huwde hij met een Duinkerkse; zijn vrouw overleed in 1636 kinderloos. In 1637 gevangengenomen door de [[Duinkerker kapers|Duinkerker Kapers]] werd hij al snel vrijgekocht en vierde zijn thuiskomst zo liederlijk in een kroeg dat hij ervoor gearresteerd werd, een van de weinige keren dat hij in de documenten opduikt. In [[1643]] werd hij opperstuurman op het vlaggenschip van [[Maarten Harpertszoon Tromp|Maarten Tromp]], ''[[Aemilia (vlaggenschip)|de Aemilia]]'', en bleef dat tot [[1647]] toen het schip werd verkocht. In [[1651]] werd hij opnieuw stuurman onder Tromp, nu op diens nieuwe vlaggenschip, de beroemde ''[[Brederode (vlaggenschip)|Brederode]]''.
In de [[Eerste Engels-Nederlandse Oorlog]] vocht hij in alle slagen waaraan de ''Brederode'' deelnam. In de [[Slag bij de Singels]] raakte hij een hand en een oog kwijt. Op 10 april [[1653]] werd hij luitenant-commandeur als vervanger van vlaggenkapitein [[Abel Roelants]]. In de [[Slag bij Ter Heijde]] sneuvelde Maarten Tromp. Om het moreel hoog te houden liet Kortenaer de admiraalsstandaard echter niet zakken, deed zo alsof Tromp nog leefde en nam het feitelijk bevel over diens eskader over. Hij deed dat zo bekwaam dat hij dat tot het eind van die oorlog zou behouden als [[vlootvoogd]]. Op 21 oktober 1653 werd Kortenaer tot kapitein benoemd. Bij de afwezigheid van vlagofficieren trad hij vaak op als commandeur van hele eskaders.
Na zijn heldhaftige optreden tijdens de [[Noordse oorlogen|Noordse Oorlog]] tegen de [[Zweden]] in de [[Slag in de Sont]] (8 november [[1658]]), toen hij door als vlaggenkapitein op ''[[Eendragt (vlaggenschip)|de Eendragt]]'' manhaftig stand te houden het moreel van de Zweedse vloot brak terwijl zijn commandant [[Jacob van Wassenaer Obdam]] door jicht was uitgeschakeld, werd Kortenaer op 8 mei 1659 benoemd tot viceadmiraal en door koning [[Frederik III van Denemarken]] tot [[ridder (titel)|ridder]] in de [[Orde van de Witte Olifant]]. Op 29 januari 1665 kwam tijdens de aanloop naar de [[Tweede Engels-Nederlandse Oorlog]] de benoeming tot luitenant-admiraal in de [[Admiraliteit van Rotterdam|Admiraliteit van de Maze]]. De promotie tot bevelhebber bleef echter uit omdat Kortenaer net als [[Cornelis Tromp]] te Oranjegezind was.
Tijdens de [[Zeeslag bij Lowestoft|Slag bij Lowestoft]] op 13 juni 1665 had Kortenaer het bevel over de voorhoede en was tweede in bevel achter luitenant-admiraal [[Jacob van Wassenaer Obdam]]. Hij sneuvelde in die nederlaag op ''[[Groot Hollandia (vlaggenschip)|de Groot Hollandia]]'' toen een kanonskogel zijn heup trof.
Zijn praalgraf in de Grote of [[Grote of Sint-Laurenskerk (Rotterdam)|Laurenskerk]] te [[Rotterdam]] draagt een [[Ode (dichtkunst)|lofdicht]] van [[Gerard Brandt]]:
:''De Heldt der Maes verminckt aen oog''
| |||