Sociolinguïstiek: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k →Sociale klasse: zwevende komma |
wikify |
||
Regel 1:
'''Sociolinguïstiek''' is het [[vakgebied]] dat het verband bestudeert tussen taal en een sociale groep. Een spreker behoort tot verschillende sociale groepen. Binnen de sociolinguïstiek zijn sociale klasse, sociale netwerken en subculturen, leeftijd en geslacht de voornaamste. Verder bestudeert de sociolinguïstiek ook stilistische variatie, de studie van de taal van eenzelfde spreker in verschillende situaties. Het doel van de sociolinguïstiek is een inzicht te krijgen in [[taalkundige]] en sociale factoren die de variatie in taalgebruik binnen een taalgemeenschap bepalen. Sociolinguïstische studies worden ook gevoerd om een inzicht te krijgen in processen van taalverandering.▼
▲'''Sociolinguïstiek''' is het vakgebied dat het verband bestudeert tussen taal en een sociale groep. Een spreker behoort tot verschillende sociale groepen. Binnen de sociolinguïstiek zijn sociale klasse, sociale netwerken en subculturen, leeftijd en geslacht de voornaamste. Verder bestudeert de sociolinguïstiek ook stilistische variatie, de studie van de taal van eenzelfde spreker in verschillende situaties. Het doel van de sociolinguïstiek is een inzicht te krijgen in taalkundige en sociale factoren die de variatie in taalgebruik binnen een taalgemeenschap bepalen. Sociolinguïstische studies worden ook gevoerd om een inzicht te krijgen in processen van taalverandering.
== Ontstaan van de sociolinguïstiek ==
Regel 19 ⟶ 18:
Ook de leeftijd van de spreker kan het taalgebruik beïnvloeden. Er kunnen drie leeftijdsgroepen worden onderscheiden: adolescenten, volwassenen en ouderen.
[[Adolescenten]] worden het sterkst beïnvloed door de leeftijdsgenoten. Daarnaast spelen adolescenten een belangrijke rol bij taalverandering. Die worden vaak uitgelokt of beïnvloed door jongeren uit de middenklasse. Deze groep doet vaak aan hypercorrect taalgedrag. Dit is het nabootsen van het taalgedrag van de hoge sociale klasse, maar met meer prestigevarianten dan de jongeren uit de hoge sociale klasse zelf. Op die manier ontstaan nieuwe uitspraakvarianten en kan een taalverandering plaatsvinden. De jongeren uit de lage sociale klasse doen niet aan hypercorrectie. Deze jongeren zorgen ook voor taalvariatie, bijvoorbeeld door het spreken van een [[straattaal]].
[[Volwassenen]] passen hun taalgebruik het vaakst aan, aan de normen en waarden die op dat moment heersen. Ze gebruiken ook vaker dan jongeren en ouderen taaluitingen die typisch zijn voor de hoge sociale klasse. Volwassenen doen vaak aan taalaccommodatie. Dat gebeurt wanneer een persoon zijn taalgebruik aanpast onder invloed van zijn gesprekspartner. Er zijn twee vormen van [[taalaccommodatie]]: convergentie en divergentie. Volwassenen doen vaak aan convergentie, dat is het naar elkaar toegroeien van het taalgebruik van de communicatiepartners. Divergentie is het tegenovergestelde, de taalverschillen worden vergroot.
Met ouderen worden personen bedoeld die de pensioenleeftijd hebben bereikt. In tegenstelling tot volwassenen gebruiken ouderen vaker taalgebruik dat geassocieerd wordt met dat van de lage sociale klasse. Dat doen ze omdat, na het beëindigen van de werkcarrière, de druk om het taalgebruik aan een bepaalde norm aan te passen kleiner is. Daarom verkiest deze groep vaak [[dialecten]].
| |||