Maupoleum: verschil tussen versies

Niet alleen de publieke opinie was fel gekant tegen het pand, ook de gebruikers waren op z'n zachtst gezegd niet tevreden. De stoffenhandelaren hadden geen behoefte aan de grote ramen in hun puien, aangezien ze hun klanten - die wisten waarvoor ze kwamen - op afspraak ontvingen. De meesten plakten ze zelfs af, omdat ze niet alleen geen baat, maar vooral geen zin hadden in de inkijk. De [[UvA]] merkte al snel dat een als kantoor ontworpen pand allerminst geschikt kan zijn als schoolgebouw. Doordat men ruimtes die volledig inpandig waren gebruikte als collegezalen kwam er geen daglicht naar binnen. Bovendien waren zij veelal te klein om grote groepen mensen te herbergen; de airconditioning was niet berekend op een zaal vol studenten. Die vielen vaak al snel in slaap tijdens de colleges (NRC Handelsblad 1993). Het was deze ongeschiktheid, tezamen met de torenhoge huren die [[Maup Caransa]] zijn huurders berekende waardoor de één na de ander failliet ging (Van der Voordt 2007) ging, die het Maupoleum uiteindelijk de das om hebben gedaan.