Han Bennink: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 34:
Bennink werd geboren als de zoon van een [[klassieke muziek|klassieke]] drummer. Hij speelde al op jonge leeftijd op [[trommel|trommels]] en op [[klarinet]]. In de [[1960-1969|jaren 60]] drumde hij bij een aantal Amerikaanse artiesten die Nederland bezochten, zoals [[Dexter Gordon]], [[Sonny Rollins]] en [[Eric Dolphy]] (hij is te horen op Dolphy's laatste studioplaat ''Last Date'' uit 1964). Bennink ontwikkelde zich in de daaropvolgende jaren in de opkomende [[freejazz]] en [[Improvisatie (muziek)|geïmproviseerde muziek]] wereld tot een markante persoonlijkheid. In 1963 vormde hij een kwartet met de pianist [[Misha Mengelberg]] en de saxofonist [[Piet Noordijk]]. Zij werkten samen met verschillende bassisten en speelden in 1966 op het [[Newport Jazz Festival]]. In 1967 was hij in samenwerking met Misha Mengelberg en [[Willem Breuker]] medeoprichter van de [[Instant Composers Pool]], die de Nederlandse avantgarde-muziek propageerde. Het is een middelgrote groep bestaande uit muzikanten die af en toe samen spelen.
Vanaf de jaren 60 speelde hij in een trio met saxofonist [[Peter Brötzmann]] en de Belgische pianist [[Fred Van Hove]]. Na het vertrek van Van Hove in 1976 gingen ze als duo verder. Gedurende een groot deel van de [[1990-1999|jaren 90]] speelde Bennink in Clusone 3 (ook genoemd: het Clusone Trio). Dit was een trio met saxofonist en clarinettist [[Michael Moore (musicus)|Michael Moore]] en cellist [[Ernst Reijseger]]. Een ander trio was met [[Ray Anderson]] en [[Christy Doran]]. In de jaren 90 en 2000 trad hij soms op met [[The Ex (band)|The Ex]]. Hij speelt
Naast deze langdurige samenwerkingsverbanden heeft Bennink een aantal soloprojecten gedaan (opgetredens en albums). Bijvoorbeeld ''Tempo Comodo'' uit 1982, dat een soloalbum is waarop hij met vele [[Improvisatie (muziek)|geïmproviseerde muziek]] en [[free jazz]]-renommé's samenwerkt zoals [[Derek Bailey]], [[Eugene Chadbourne]], [[Conny Bauer]], [[Don Cherry (jazz)|Don Cherry]] en [[Alexander von Schlippenbach]] en met meer conventioneel spelende artiesten als [[Lee Konitz]].
| |||