Tetrathionaat: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting |
k Orde! |
||
Regel 4:
Het bepalen van de [[oxidatietoestand]] van zwavel in tetrathionaat is niet zo eenvoudig: men bekomt in eerste instantie 2,5. Dit is een niet-geheel getal en kan dus onmogelijk een volwaardig oxidatietoestand zijn. In feite bezitten niet alle zwavelatomen dezelfde oxidatietoestand: 2 van hen bezitten oxidatietoestand 0, de andere twee oxidatietoestand +V. De reden hiervoor is dat het tetrathionaat-ion eigenlijk kan gezien worden als een [[adduct]] van het [[disulfide]] (S<sub>2</sub><sup>2−</sup>) en [[zwaveltrioxide]] (SO<sub>3</sub>).
Tetrathionaten worden onder andere gevormd bij de in de [[analytische chemie]] belangrijke [[redoxreactie]] tussen [[dijood]] en een [[thiosulfaat]]. Daarnaast is bijna elke [[oxidator]] in staat thiosulfaat te oxideren vanwege de vrij lage [[Tabel van standaardelektrodepotentialen|standaardelektrodepotentiaal]] van het redoxkoppel thiosulfaat
:<math>\mathrm{2 \ S_2O_3^{2-} + I_2 \longrightarrow 2 \ I^- + S_4O_6^{2-}}</math>
| |||