Belgisch-Nederlandse grensbesprekingen: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Link naar doorverwijspagina gerepareerd (Moerdijk naar Moerdijk (dorp)), met behulp van pop-ups |
k interne linken naar dp weggewerkt |
||
Regel 3:
==1830 - 1839==
Nadat de Nederlandse troepen [[Brussel (stad)|Brussel]] ontruimden in september [[1830]],
verklaarde de voorlopige Belgische regering de onafhankelijkheid op [[4 oktober]] [[1830]].
Zij bepaalden [[België]] toen aan de hand van de in handen van de "opstandelingen" was gevallen met name de gehele [[Zuidelijke Nederlanden]] met [[Groothertogdom Luxemburg (1815-1890)|Luxemburg]] en de gedeelten
van [[Hertogdom Limburg|Limburg]] die niet aan de [[Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden]] hadden behoord.
De conferentie van de vijf Europese mogendheden ([[Verenigd Koninkrijk]], [[Frankrijk]], [[Oostenrijk]], [[Pruisen]] en [[Rusland]]) kwam een eerste keer samen op [[4 november]] [[1830]] om de scheiding te regelen.
Regel 12:
In [[november]] [[1833]] werd deze verdaagd om in [[maart]] [[1838]] weer bijeen te komen.
Het scheidingsverdrag werd uiteindelijk op [[19 april]] [[1839]] ondertekend door [[België]] en [[Nederland]].
De 5 andere mogendheden
In de tussen periode van de [[Conferentie van Londen]] ( november 1830 - November 1833) gebeurden enkele belangrijke ontwikkelingen.
Regel 18:
- De Europese mogenheden erkende in december 1830 de onafhankelijkheid van Belgie
- [[Koning Willem I]] stemde in met een administartieve scheiding tussen Noord en Zuid.
- Juni 1831 werd [[Leopold I van België|Leopold van Saksen-Coburg-Saalfeld en Gotha]] gekozen als [[Koning]].
- Een eerste voorstel werd door Koning Willem I afgeschoten omdat het voor Nederland te ongunstig was. Men vermoed dat goede band die koning Leopold I met zowel Engeland, Frankrijk als Pruisen had het verdrag in voordeel van de Belgen kwam.
- In augustus 1831 vond de [[Tiendaagse veldtocht]] plaats waarbij de Nederlandse troepen een nederlaag toebrachten aan de Belgische strijdkrachten.
Regel 25:
- De voorlopige conventie maakte een einde aan de vijandelijkheden en gaf Begië het recht op vrije scheepvaart op de schelde in mei [[1833]].
Uiteindelijk werd alles maar volledig erkend toe Koning Willem I zijn verzet tegen de 24 artikelen opgaf onder druk van de toenemende [[Oppositie (politiek)|oppositie]] in eigen land in [[1838]].
België opperde wel nog bezwaren tegen het grote [[Territoriaal geschil|territoriaal]] verlies, maar de Conferenties van Londen had hier geen oren naar.
Er werd echter wel gekeken voor een lagere
==1839 - 1886==
Regel 35:
De diplomatieke betrekkingen verbeterden soms als er een gemeenschappelijk doel was. Dit was onder andere het geval in [[1848]] toen België zijn zuidergrens verdedigde om Franse [[annexatie]] tegen te gaan.
Er was hierover regelmatig overleg in da jaren 1851 en 1852 om ook samen weerstand te bieden.
Door de
Maar de diplomatieke samenwerking liep zelden voorspoedig.
- Het [[export|exportverdrag]] van [[1846]] werd pas in [[1863]] vernieuwd nadat in [[1851]] en [[1858]] onderhandelingen afsprongen.
- In [[1863]] kocht België de [[
- Nederland damde
- Het voorstel van België voor een gemeenschappelijke tol unie in [[1869]] werd afgehouden.
- Het verstel om een gemeenschappelijke handels en [[defensie|defensiepolitiek]] te voeren in [[1878]] werd ook niet meegenomen door Nederland.
Regel 48:
==1886 - 1914==
Onder de bedreiging van het [[Duitse Keizerrijk]] werd rond [[1885]] het idee opnieuw geopperd om de [[Maaslinie]] te verstevigen door [[
In [[1887]] werd door Nederland een gemeenschappelijke verdediging tegen een Duitse aanval afgekeurd omdat het vreesde om zo zeker in een oorlog te verzeilen.
Regel 78:
==1920 - 1940==
Nadat België de eisen over [[Wielingen]] en [[Limburg (Nederland)|Limburg]] liet vallen werden de onderhandeling in [[1924]] hervat.
Reeds op [[3 april]] [[1925]] werd een nieuw verdrag ondertekend waarmee de verdragen van [[1839]] werden opgeheven.
In dit akkoord kunnen beide landen op de soevereiniteit van Wielingen aanspraak maken, werd een gemeenschappelijk beheer van de [[Westerschelde]]
Regel 87:
Door een sterke oppositie in Nederland werden de onderhandelingen tussen [[1929]] en [[1932]] onder leiding van de Antwerpse [[burgemeester]] Van Cauwelaert steeds ondermijnd.
Tijdens de crisis verbeterde de relatie geleidelijk en werden kwesties zoals aftapping van Maaswater, het [[Albertkanaal]] en het [[
In April [[1939]] werd een akkoord gesloten over de premies over de Rijnvaart en de concurrentie tussen de havens.
België besloot ook de neutraliteit te handhaven na de Duitse bezetting van het [[Rijnland]]. Hierdoor verbrak het zijn verdrag met Frankrijk, maar dit opende de weg voor een beter overleg met Nederland.
Regel 95:
Deze Benelux-unie begon volledig in 1960 maar verloor al snel aan belang bij de ontwikkeling van de Europese Gemeenschap.
De bilaterale en Multilaterale contacten en akkoorden stapelen zich op onder andere binnen de [[Noord-Atlantische Verdragsorganisatie|Noord-Atlantische Verdragsorganisatie (NAVO)]], de [[Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal|Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal (EGKS) ]], de [[Europese Economische Gemeenschap|Europese Economische Gemeenschap (EEG]] en de [[Europese Gemeenschap|Europese Gemeenschap (EG)]].
Door de federalisering van België werd het onderhandelen met Nederland door verschillende overheden gedaan. Zoals de gemeenschappelijke [[
Alleen de 31 [[enclave|enclaves]] van [[Baarle-Hertog]] en [[Baarle-Nassau]] waren al sinds de 13de eeuw een probleem en dit zou gedurende de gehele besprekingen zo blijven. Pas in [[1995]] werden de enclave grenzen dan ook vastgelegd als landsgrenzen. <ref> [http://www.amaliavansolms.org/joomla15/index.php?option=com_content&view=article&id=77:geschiedenis&catid=58:enclaves&Itemid=118 Enclaves] </ref>
| |||