Mantsjoe (taal): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 48:
Het schrift wordt verticaal geschreven en is overgenomen van het [[Mongools alfabet|Mongoolse alfabet]] (dat op zijn beurt is afgeleid van het [[Aramees alfabet|Aramese]] via het [[Oeigoer alfabet|Oeigoers]]e en het [[Sogdisch alfabet|Sogdische]] alfabet).
 
Volgens de ''Ware Verslagen'' (manju-i yargiyan kooli, [[Vereenvoudigd Chinees|Chinees]]: 滿洲實錄) besloot de Mantsjoeleider [[Nurhaci]] in 1599 het Mongoolse alfabet aan te passen voor zijn volk. Hij keurde af dat terwijl ongeletterde Chinezen en Mongolen elkaars talen konden verstaan wanneer men hardop las, dat niet het geval was voor de Mantsjoes, wienswier documenten werden opgeschreven door Mongoolse klerken. Tegen de bezwaren van twee raadgevers (Erdeni en G'ag'ai) in, paste hij het Mongoolse schrift aan voor het Mantsjoe. Het uiteindelijke schrift werd ''tongki fuka akū hergen'' genoemd ("het schrift zonder punten en cirkels").
 
In 1632 voegde [[Dahai]] [[diakritisch teken|diakritische tekens]] toe om dubbelzinnigheden weg te werken. Zo werden bijvoorbeeld g, h, en k onderscheiden door een punt, een cirkel, en niets. Deze herziening leverde het standaardschrift of ''tongki fuka sindaha hergen'' ("schrift met punten en cirkels").