Joseph Swan: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Lukas simons (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Lukas simons (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 3:
 
== Levensloop ==
Swan werd geboren te Pallion Hall in Bishopwearmouth (nu wijk in Sunderland) als zoon van John anden Isabella Swan. Als nieuwsgierig kind reeds geïnteresseerd in creatieve avonturen werd hij op 13-jarige leeftijd leerjongenleerling bij een lokale apotheker. Later trad hij in dienst bij Mawson's, een chemisch productiebedrijf in [[Newcastle upon Tyne]] die films en fotografische platen maakte. Hier leerde hij over de recentste fotografische technieken zoals [[elektrotypie|elektro]]- en [[daguerreotypie]].
 
== Elektrisch licht ==
In de jaren 50 van de 19e eeuw begon Swan te experimenteren met het maken van elektrisch licht. Zijn eerste gloeilamp bestond uit een stuk verkoold papier tussen twee elektrodes in een [[vacuüm|geëvacueerde]] glazen bol. Rond 1860 had hij een gloeilamp die werkte en verkreeg er een octrooi op in [[Groot-Brittannië]]. Voor praktische toepassingen was zijn model ongeschikt. Omdat hij de bol niet goed luchtledig kon krijgen bleef een weinige hoeveelheid [[Zuurstof (element)|zuurstof]] achter in de bol waardoor de hete koolstof gloeidraad snel tot as verbrande en de levensduur van de gloeilamp sterk verkorte. Door de lamp op een lagere temperatuur te laten werken kon hij de levensduur verlengen, maar dan gaf de lamp weer te weinig licht. Ook de beperkte beschikbaarheid van elektriciteit zorgde ervoor dat zijn eerste pogingen om een praktische gloeilamp te maken faalden.
 
Vijftien jaar later, in 1875, toen de betere [[vacuümpomp]]en van [[Hermann Sprengel|Sprengel]] beschikbaar kwamen hervatte Swan zijn experimenten. In [[1878]] had hij een veel beter werkende gloeilamp gemaakt met een gloeidraad van koolstof. In februari 1879 demonstreerde hij zijn uitvinding op een lezing in Newcastle. In de vacuüm omgeving van de glazen bol kan, door de afwezigheid van zuurstof, de koolstof gloeidraad niet meer verbranden. De lamp kan hierdoor op een hogere temperatuur werken waardoor deze veel meer licht uitstaalt. Zijn huis in [[Gateshead]] was het eerste ter wereld die met gloeilampen werd verlicht. Voor de commerciële productie ervan richtte hi''Cursief gedrukte tekst''jhij in 1881 de ''Swan Electric Light Company'' op.
 
Een paar jaar later, terwijl hij op zoek was naar betere materialen voor zijn gloeilampen, patenteerde hij een procedé om het explosieve [[nitrocellulose]] te denitrificeren zodat het minder brandbaar werd. Door vervolgens deze deegachtige substantie door nauwe gaten te persen verkreeg hij dunne draden van gelijke dikte.<ref name=Welter>{{citeer boek
Regel 33:
Daar waar Swan cellulose gebruikte als basismateriaal voor zijn gloeidraden gebruikte Edison kooldraden gemaakt van gecarboniseerde bamboevezels. Pas toen Edisons bedrijf opging in [[General Electric]], ging ook Edison over op cellulose. Het zou de industriële standaard blijven voor gloeidraden totdat [[William Coolidge]] rond [[1908]] erin slaagde om dunne draden te trekken van gesinterd [[wolfraam]].<ref>Britannica Online Encyclopedia - William D. Coolidge</ref>
 
Later claimde de uit Duitsland afkomstige Amerikaanse immigrant [[Heinrich Göbel]] dat hij de uitvinder van de gloeilamp was, en niet Edison of Swan. In [[1854]] had hij een gloeilamp gemaakt met een gloeidraad van verkoolde [[bamboe|bamboevezels]] in een bijna luchtledig barometerglas, terwijl Sir J.W. Swan dat pas enige jaren jaterlater zou lukken. Door het ontbreken van een economische elektriciteitsbron kon hij echter zijn uitvinding niet commercieel te gelde maken.<ref name=Welter /> Ook hadden deze experimentele lampen slechts een zeer beperkte levensduur.
 
== Fotografie ==