Concilie van Konstanz: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 2:
==Crisis in het pausdom==
Het belangrijkste probleem (en tevens de belangrijkste aanleiding) waarvoor het concilie zich gesteld zag, was het vinden van een oplossing voor de crisis in het pausdom. Sinds het begin van het [[Westers Schisma]] in [[1378]], waren er twee [[paus]]en (een in [[Rome (stad)|Rome]] en een in [[Avignon]]), die beide claimden de rechtmatige paus te zijn. Op het [[Concilie van Pisa (1409)|Concilie van Pisa]] ([[1409]]) was geprobeerd hier een einde aan te maken door beide pausen af te zetten en een nieuwe paus te benoemen, maar doordat de pausen van Rome en Avignon weigerden hun ambt neer te leggen, had dat de situatie nog verergerd en waren er nu drie pausen. Aan het begin van het Concilie van Konstanz waren dat [[paus Gregorius XII|Gregorius XII]] in Rome, [[Tegenpaus Benedictus XIII|Benedictus XIII]] in Avignon en [[Tegenpaus Johannes
Alle partijen waren het erover eens dat het concilie erin moest resulteren dat er nog maar één paus zou zijn, die voor alle partijen acceptabel was. Geen van de pausen was aanvankelijk echter bereid zijn ambt neer te leggen. Toen de druk toenam, trachtte Johannes
[[Bestand:Konstanz.jpg|thumb|270px|Het Conciliegebouw, gelegen aan de haven van Konstanz]]
|