'''Albert Azzo II van Este''' ([[997]] - [[1097]]) was de enige zoon van [[Albert Azzo I van EsteLuni]]. Albert Azzo II erfde de bezittingen van zijn vader rond 1020 en werd markgraaf van [[Hertogdom Milaan|Milaan]] en [[Ligurië]], graaf van [[Padua (stad)|Padua]] en [[Rovigo (stad)|Rovigo]]. Hij slaagde er in zijn bezittingen in het noorden van [[Italië]] gestaag uit te breiden en poogde Maine te verwerven voor zijn zoon [[Hugo V van Este|Hugo]]. Alhoewel [[Hugo V van Este|Hugo]] weliswaar tot graaf werd uitgeroepen, kon hij niet op tegen de hertogen van [[Normandië]]. Tijdens de [[investituurstrijd]], trachtte Albert Azzo te bemiddelen, maar later koos hij partij voor de paus. In 1073 maakte het van het kasteel van [[Este]] zijn [[residentie]] en kreeg zijn dynastie de naam van deze plaats.
