Johan Manusama: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 18:
Op 11 september 1953 kwam hij aan in Nederland waar hem een spreekverbod werd opgelegd. In Nederland werd hij weer leraar wiskunde en later conrector op de Christelijke scholengemeenschap [[Melanchthon College|Melanchthon]] in Rotterdam wat hij bleef tot zijn pensioen in 1975.
Soumokil, die intussen president van de RMS was geworden, wordt op 2 december 1963 door Indonesische militairen op het eiland Ceram gearresteerd. Na zijn executie op 12 april 1966 werd Manusama de leider van de
Manusama was niet in staat de radicalisering van vooral de jongeren binnen de Molukse gemeenschap in Nederland in de hand te houden. Meest gewelddadige acties zijn daarbij de [[treinkaping bij Wijster]] (1975), de [[treinkaping bij De Punt]] en tegelijkertijd de [[gijzeling lagere school in Bovensmilde|gijzeling van een lagere school in Bovensmilde]] (1977). Tijdens deze acties traden o.a. Manusama, ds. [[Samuël Metiarij|Metiarij]], dokter [[Hassan Tan|Tan]] en mevrouw [[Josina Soumokil-Taniwel|Soumokil]] op als bemiddelaar. Bij het Nederlandse publiek werd Manusama bekend als ''Ingenieur Manusama''. Over de daders van deze gewelddadige acties zei hij later "Dat zijn niet onze jongens".
|