Johan Manusama: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Wijzigingen door Freezing (Overleg) hersteld tot de laatste versie door Robotje
Versie 23179520 van Robotje (overleg) ongedaan gemaakt.
Regel 18:
Op 11 september 1953 kwam hij aan in Nederland waar hem een spreekverbod werd opgelegd. In Nederland werd hij weer leraar wiskunde en later conrector op de Christelijke scholengemeenschap [[Melanchthon College|Melanchthon]] in Rotterdam wat hij bleef tot zijn pensioen in 1975.
 
Soumokil, die intussen president van de RMS was geworden, wordt op 2 december 1963 door Indonesische militairen op het eiland Ceram gearresteerd. Na zijn executie op 12 april 1966 werd Manusama de leider van de RMSin hoewelnederland ookwonende [[IsaacZuid-molukse gemeenschap. JuliusPresident Tamaela|I.J. Tamaela]]Tamaëla zichnam opwierpmet alsfinanciële leidersteun van de Zuid-in Nederland wonende Molukse gemeenschapbevolking en eigen vermogen zijn domicilie in New York om vanuit hier ongebonden te gaan lobbyen bij de Verenigde Naties voor een onafhankelijk Zuid-Molukken.
 
Manusama was niet in staat de radicalisering van vooral de jongeren binnen de Molukse gemeenschap in Nederland in de hand te houden. Meest gewelddadige acties zijn daarbij de [[treinkaping bij Wijster]] (1975), de [[treinkaping bij De Punt]] en tegelijkertijd de [[gijzeling lagere school in Bovensmilde|gijzeling van een lagere school in Bovensmilde]] (1977). Tijdens deze acties traden o.a. Manusama, ds. [[Samuël Metiarij|Metiarij]], dokter [[Hassan Tan|Tan]] en mevrouw [[Josina Soumokil-Taniwel|Soumokil]] op als bemiddelaar. Bij het Nederlandse publiek werd Manusama bekend als ''Ingenieur Manusama''. Over de daders van deze gewelddadige acties zei hij later "Dat zijn niet onze jongens".