Denis Pankratov: verschil tussen versies

Pankratovs grote doorbraak kwam evenwel een jaar later bij de [[EK zwemmen 1993|Europese kampioenschappen]] langebaan (50 meter) in [[Sheffield]], alwaar hij drie medailles won: goud op de 200 vlinder en de 4x100 [[wisselslag]]estafette, en zilver op de 100 vlinder. Twee jaar later, toen [[Wenen]] gastheer was van de [[EK zwemmen 1995|Europese titelstrijd]], won hij op alle drie bovenstaande onderdelen de gouden medaille. Bovendien scherpte hij in de [[Oostenrijk]]se [[hoofdstad]] het negen jaar oude [[lijst van zwemrecords|wereldrecord]] van de [[Verenigde Staten van Amerika|Amerikaan]] [[Pablo Morales]] op de 100 vlinder aan tot 52,32.

 

 

Na '[[Atlanta]]' trad het verval in: Pankratov werd voorbijgezwommen door zijn concurrenten, onder wie de [[Australië (land)|Australiër]] van [[Polen|Poolse]] afkomst, [[Michael Klim]]. Bij de [[Olympische Zomerspelen 2000/Zwemmen|Olympische Spelen]] van [[Sydney]] in [[2000]], zijn derde olympische optreden op rij, kwam de titelverdediger niet verder dan de zevende plaats op de 200 vlinder. In totaal vestigde Pankratov zeven wereldrecords, waarvan drie op de langebaan en vier op de kortebaan (25 meter).

* Eerste op de 4x100 meter [[wisselslag]] 3.38,90

===[[1994]]===

* Derde op de 100 meter vlinderslag 53,68

* Eerste op de 200 meter vlinderslag 1.56,54