Sterknooppunt: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k -taal, details |
k in de galerij stond die van de ring van Atlanta, niet die van beltway 8 |
||
Regel 10:
Het sterknooppunt is van alle knooppunten het duurste alternatief, maar kan vergeleken met de andere typen een hogere verkeersintensiteit verwerken. De acht verbindingsbogen hebben ruime boogstralen, zodat relatief kleine snelheidsverschillen optreden bij in- en uitvoegen. De kosten van dit type knooppunt worden veroorzaakt door de viaducten en lange [[fly-over]]s. Daarnaast is een sterknooppunt door de benodigde hoogte meer de alternatieven een mogelijke NIMBY, een ongewenst project voor omwonenden. Een ster op de plaats van twee kruisende snelwegen vergt de bouw van een knooppunt in vier lagen, bij een T-kruising is dit één of twee lagen minder. De stervorm wordt in Europa slechts spaarzaam aangelegd.
In de Verenigde Staten (waar 's werelds eerste sterknooppunt in 1953 werd geopend) zijn aanmerkelijk meer van deze knooppunten voltooid. Een uitgebreide variant op het sterknooppunt ontstaat wanneer lokaal en doorgaand verkeer van elkaar gescheiden zijn en voor het lokale verkeer een apart niveau wordt gebouwd, dat als kruispunt fungeert. Dit levert een hoger sterknooppunt in vijf niveaus op, zoals bij de ''
Het enige voorbeeld van een compleet sterknooppunt in de België en Nederland is het [[Prins Clausplein]] bij [[Den Haag]]. [[Knooppunt Ridderkerk|Ridderkerk]] bij Rotterdam kent vier niveaus, maar vormt geen compleet sterknooppunt. De verkeerswisselaars [[Knooppunt Groot-Bijgaarden|Groot-Bijgaarden]] en [[Knooppunt Machelen|Machelen]] zijn een mengvorm van ster en turbine. Het [[Knooppunt Loncin|Loncin]] heeft een aparte vorm: de rechtdoorgaande hoofdrijbanen van dit uitgerekte knooppunt zijn gesplitst, waardoor de verbindsbogen a-typisch gevormd zijn.
| |||