Subramanyan Chandrasekhar: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
link zonmassa
+boek over de Principia + scaling
Regel 3:
'''Subramanyan Chandrasekhar''' kortweg '''Chandra''' ([[Lahore]], [[19 oktober]] [[1910]] – [[Chicago]], [[21 augustus]] [[1995]]) was een van oorsprong [[India]]as theoretisch [[natuurkundige]] en [[Nobelprijs]]winnaar.
 
Reeds op twintigjarige leeftijd bestudeerde hij de levenscyclus en de interne structuur van sterren en ontdekte hij dat er een limiet was aan de massa die een uitdovende [[ster (hemellichaam)|ster]] mocht bezitten alvorens deze zich verder kon ontwikkelen tot een [[witte dwerg]]. Voorbeelden van witte dwergen zijn [[Sirius (ster)|Sirius]] B en O2 Eridani B. Indien de massa groter was dan ongeveer '''1,4 maal''' die van de [[zon]] (<math>M_{\bigodotodot}</math>) dan zou de eindfase van de ster er heel anders moeten uitzien.
Zijn ontdekking werd met de nodige scepsis ontvangen, maar latere berekeningen wezen uit dat deze limiet, nu algemeen bekend als de [[Chandrasekhar-limiet]], kon uitgedrukt worden in termen van de fundamentele [[Atomaire eenheden|atoomconstanten]] en het gemiddelde [[Moleculaire massa|moleculaire gewicht]] van de materie waaruit de ster bestaat.
We weten tegenwoordig dat de sterren met eindmassa's groter dan 1,4 maal de [[zonmassa]] eindigen als
Regel 73:
* ''Truth and Beauty: Aesthetics and Motivations in Science'', Chicago, University of Chicago Press, 1987
* ''Selected Papers'', 6 volumes, Chicago, University of Chicago Press, 1989-90
* ''Newton's Principia for the Common Reader'' Oxford: Clarendon Press. 1995 - ISBN 0198517440
 
{{Appendix|1=alles|2=