Inode: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
Regel 1:
Een '''i-node''' is een manier om bestanden op te slaan op een harddisk. De naam komt van index-node. Aangezien grote bestanden in kleine blokjes (zogenaamde [[sectoren]]) moeten worden verdeeld, is er een administratie nodig welke sektoren door een bestand in gebruikt zijn. De meest eenvoudige vorm is de [[File Allocation Table]]-structuur, die binnen [[Windows]] wordt toegepast. Maar voor [[Unix]] (later ook toegepast binnen [[Linux]]) werd een complexer systeem gehanteerd.
* De eerste 10 blokken staan in een lijst.
* Als een bestand langer is dan 10 blokken staat er een "Eerste niveau i-node". Dit is een verwijzing naar een sector met 170 verwijzingen
* Als een bestand langer is dan 10 + 170 blokken staat er een "Tweede niveau i-node". Dit is een twee-dimensionale structuur die verwijst naar eerste niveau i-nodes.
* Als een bestand langer is dan 10 + 170 + (170 * 170) blokken staat er een "Derde niveau i-node". En dit is een drie-dimensionale structuur die verwijst naar tweede niveau i-nodes.
Dit is een zeer complex systeem, maar het had het voordeel dat bestanden bijzonder groot konden worden, en het is voor grote systemen vele malen efficiënter dan de [[File Allocation Table]]. Een bestand kon maar liefst een omvang van 2,5 Gb hebben. Tegenwoordig wordt 32-bits systemen gehanteerd en is de maximale grootte exponentieel.
==Zie ook==
* [[File Allocation Table]]
[[Categorie:Bestandssysteem
| |||