Wanda Landowska: verschil tussen versies

Landowska had een grote interesse in [[musicologie]] - in het bijzonder gericht op de [[barokmuziek]] van [[componist]]en als Bach, [[François Couperin|Couperin]], [[Jean-Philippe Rameau|Rameau]] en [[Domenico Scarlatti|Scarlatti]] - en reisde de musea van Europa af op zoek naar authentieke [[klavier (toetsen)|klavier]][[muziekinstrument|instrumenten]]. Ze kocht veel oude instrumenten en liet naar haar inzichten nieuwe maken door de [[Frankrijk|Franse]] pianobouwer [[Pleyel]]. Het model werd door vele andere bouwers overgenomen.

 

 

Toen Frankrijk in de [[Tweede Wereldoorlog]] [[bezetting (militair)|bezet]] werd, werden haar instrumenten en documenten door de [[Duitsland|Duitse]] [[Einsatzstab Reichsleiter Rosenberg]] in beslag genomen en afgevoerd. Ook later heeft zij hiervoor nooit een schadeloosstelling ontvangen. De [[Joden|joodse]] Landowska ontkwam via [[Portugal]] naar de [[Verenigde Staten]]. Zij arriveerde eind 1941, samen met Denise Restout, in [[New York City]]. Zij vestigden zich in 1949 in Connecticut, van waaruit Landowska opnieuw een centrale figuur werd in het spel en het onderricht van klavecimbelmuziek. Zij maakte vele [[tournee]]s en trad op in vele Amerikaanse steden. Ze ontving een [[eredoctoraat]] van de universiteit van [[Hartford (Connecticut)]]. In 1954 nam zij in New York afscheid van het concertpodium. Ze stierf in 1959 in haar woonplaats Lakeville.