Bernard Germain de Lacépède: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Luckas-bot (overleg | bijdragen)
k typo
Regel 3:
 
==Biografie==
De Lacépède werd geboren in Agen. Zijn studie werd zorgvuldig uitgevoerd door zijn vader. De vroege analyse van [[Georges-Louis Leclerc, Comte de Buffon|Buffon]]'s Natuurlijke geschiedenis (''Histoire naturelle, générale et particulière'') wekte bij De Lacépède interesse voor die studierichting. Verder had hij interesse voor muziek, met name de [[Piano (instrument)|piano]] en het [[orgel]]. Hij componeerde onder andere twee [[Opera (muziek)|opera]]’s, die nooit werden gepubliceerd. In 1781–1785 bracht hij enkele composities uit in het boek ''Poétique de la musique''. Tegelijkertijd schreef hij twee [[scriptie]]s, ''Essai sur l'électricité'' (1781) en ''Physique générale et particulaire'' (1782–1784), die de aandacht trokken van Buffon. In 1785 maakte Buffon hem tot subdemonstrator in de [[Jardin des Plantes|Jardin du Roi]]. Tevens stelde hij De Lacépède voor om zijn werk, ''Histoire naturelle'', voort te zetten. Deze voortzetting werd gepubliceerd onder de titels ''Histoire des quadrupèdes, ovipares et des serpents'' (2 vols., 1788–1789) en ''Histoire naturelle des reptiles'' (1789).
 
Na de [[Franse Revolutie]] werd De Lacépède lid van de [[Wetgevende Vergadering]]. Tijdens de [[Terreur (Franse Revolutie)|Terreur]] verliet hij [[Parijs]], daar hij vreesde voor zijn leven vanwege zijn afkeuring van de [[Septembermoorden]]. Toen de Jardin du Roi werd gereorganiseerd naar de Jardin des Plantes, werd De Lacépède voorzitter van de afdeling die zich bezighield met de studie van [[reptielen]] en [[vissen (dieren)|vissen]]. In 1798 publiceerde hij het eerste deel van ''Histoire naturelle des poissons''. Het vijfde deel verscheen in 1803. Vanaf deze periode tot aan zijn dood verhinderde zijn deelname aan de politiek hem om nog langer belangrijke bijdragen te leveren aan de wetenschap. In 1799 werd hij [[Sénat conservateur|senator]], in 1801 president van de [[Sénat conservateur|senaat]] (een positie die hij ook had in 1807-08 en 1811-13), in 1803 hoofdkanselier van het [[Légion d'honneur]], in 1804 [[Minister van Staat (Frankrijk) |Minister van Staat]], en in 1819 een [[Pair van Frankrijk]].