Systole (hart): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Koosg (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Koosg (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 1:
[[Afbeelding:Heart systole.svg|thumb|200px|Ventricular systole]]
{{wiu2}}
'''Systole''' is de fase waarin de [[ventrikel|kamers]] van het [[hart]] [[spiercontractie|contraheren]] (samentrekt).
==Bloedsomloop==
[[Afbeelding:Latidos.gif|thumb|right]]
De [[linkerventrikel]] pompt zuurstofrijk bloed door de [[aorta]] naar de weefsels, de [[rechterkamer]] pompt tijdens de systole zuurstofarm bloed naar de [[long (orgaan)|longen]], waarna dit zuurstofrijk terugkeert naar de [[atrium (hart)|linkerboezem]] (atrium) die het bloed weer naar de linkerventrikel geleidt. Tijdens de systole zijn de [[atrioventriculaire kleppen]], de kleppen tussen [[atrium|boezems]] en [[ventrikel]]s gesloten. De [[aortaklep]] en de [[pulmonaalklep]], dat zijn de kleppen tussen de ventrikels of kamers en de [[aorta]] en de longslagader, staan wijd open.
De systole begint als de atrioventriculaire kleppen sluiten, wat te horen is als de eerste harttoon. Ze maakt plaats voor de [[diastole]] als de aortaklep en de pulmonaalklep sluiten en zo de tweede harttoon doen klinken.
 
==Tijdens de hartactie==
[[Bestand:Systole QRS Complex.png|thumb|right|ECG-registratie van één hartslag; de systole begint het QRS complex en eindigt met de T-top. ]]
Door een elektrische prikkel die ontstaan is in de [[sinusknoop]] en via de boezems en de [[AV-knoop]] via de ''bundel van His'' de hartspier bereikt, verliest de wand van de spiercellen zijn elektrische lading en trekt de spier samen. Op het ECG is dit zichtbaar als het QRS complex. De celmembraan blijft nog even ontladen tot de celmembraan weer gepolariseerd raakt, dat is zichtbaar tijdens de T-top op het ECG. Dan begint de [[diastole]] waarin de kamers zich weer vullen.
==Bloeddruk==
[[Bestand:Wiggers.png|right|thumb|drukken in ventrikel en aorta]]
Tijdens de systole loopt de druk die de [[linkerventrikel]] het bloed meegeeft de aorta in, op tot (normaal) zo’n 125 mm Hg. Dit noemen we de ''systolische''[[bloeddruk]]. Als dan de kamer tijdens de diastole zakt de druk voorbij de aorta iets tot ongeveer 80 mm Hg : de ''diastolische'' bloeddruk.
Deze drukgolven, of polsgolven, hebben enige tijd nodig om van de aorta naar bijvoorbeeld de pols te komen.
De drukken in de [[rechterventrikel]] en de [[longslagader]] zijn ongeveer zes keer zo laag.
 
[[Categorie:Hart en vaatstelsel]]
 
[[az:Sistola]]