Inductieve stabilisatie: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Capaccio (overleg | bijdragen)
Capaccio (overleg | bijdragen)
kGeen bewerkingssamenvatting
Regel 1:
In de [[scheikunde]] is '''inductieve stabilisatie''' of het '''inductieve effect''' een experimenteel vastgesteld effect waarbij [[Elektrische lading|ladingen]] doorgegeven worden door een opeenvolging van atomen middels [[Elektrostatica|elektrostatische inductie]]. Het netto-effect van een [[substituent]] is een combinatie van dit inductieve effect en de rol die [[mesomerieResonantie (scheikunde)|resonantie]] speelt via het [[mesomeereffect]].
 
De [[elektron]]en in een [[Sigma-binding|σ-binding]] tussen twee ongelijke [[atoom|atomen]] is niet gelijkmatig tussen de twee kernen verdeeld, maar is een beetje verschoven naar het meer [[elektronegativiteit|elektronegatieve]] element van de twee. Dit veroorzaakt een permanente [[Polaire verbinding|polarisatie]] in de binding, waarbij het elektronegatievere atoom een beetje negatief (δ<sup>-</sup>) geladen is, het andere een beetje positief (δ<sup>+</sup>).