Aardappelziekte: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 40:
De ziektedruk is de laatste jaren sterk toegenomen als gevolg van de agressiviteit van deze oömyceet.<br />Aardappelziekte is chemisch met [[fungicide]]n te bestrijden. Er zijn [[cultivar|rassen]] die meer of minder resistent zijn. Er is verschil in resistentie van de knol en het loof. Sommige rassen zijn weinig resistent in het loof, maar hebben nog een redelijke resistentie van de knol. Sarpo Mira, Bionica, Sarpo Axona, ... zijn momenteel (2010) goed resistent in loof en knol; die resistentie kan wel over een paar jaar doorbroken worden. Bedrijfshygiëne, zoals het afdekken van aardappelafvalhopen en bestrijding van aardappelopslag, is gezien de overwintering in zieke knollen een voor de hand liggende maatregel.
 
Recent wordt ook geëxperimenteerd met GMO om sneller nieuwe resistentere rassen te ontwikkelen: eneen ontwikkeling waar vooral bepaalde multinationals voordeel bij zouden hebben. Ook is het [[DNA]] van PhytophtaraPhytophtora infestans in kaart gebracht.
 
In de [[Biologische landbouw en voeding|biologische landbouw]] mogen er geen chemische middelen worden gebruikt en wordt het loof van de aardappelen gebrand, voordat er 1000 aangetaste blaadjes per 20 m² zijn.
 
Tot de chemische bestrijdingsmiddelen die werkzaam zijn tegen ''Phytophthora infestans'' behoren de [[fungicide]]n [[fluopicolide]], van [[Bayer|Bayer Cropscience]] (merknaam Infinito®), dat in 2006 voor het eerst toegelaten werd in het Verenigd Koninkrijk en China en [[mandipropamid]] van [[Syngenta]] (merknaam Revus™), dat in 2005 werd geïntroduceerd. De nevenwerkingen van de afbraakstoffen van deze fungiciden zijn echter onvoldoende bekend; vanuit het voorzorgsprincipe dient derhalve zeer omzichtig omgesprongen te worden met deze middelen.
 
==Zie ook==