Karel Van Isacker: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Aliekens (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
→‎Biografie: De zin 'Een maat voor niets' lijkt me mogelijk niet helemaal neutraal
Regel 4:
Karel Van Isacker volgde de [[Algemeen secundair onderwijs|humaniora]] bij de Jezuïeten in [[Aalst (Oost-Vlaanderen)|Aalst]] en trad in [[1933]] toe tot de orde. Naast [[filosofie]] en [[theologie]] studeerde hij vanaf 1941 geschiedenis aan de [[Katholieke Universiteit Leuven]], en op 24 augustus 1945 werd hij priester gewijd. Begin 1949 werd hij medewerker en kort daarna hoofdredacteur van het jezuïetenblad [[De Vlaamse Linie]]. Onder zijn invloed legde het blad niet langer de nadruk op strijdend [[katholicisme]] maar op openheid en op [[Vlaamse Beweging|Vlaamsgezindheid]], met onder meer aandacht voor het [[repressie (België)|repressie]]vraagstuk - dat gebeurde onder meer door het aantrekken van [[Vlaams-nationalistische]] medewerkers en/of ex-[[collaboratie|collaborateurs]] zoals [[Lode Claes]], [[Victor Leemans]] of [[Arthur de Bruyne]]. Hij werd echter teruggefloten door de kerkelijke overheid en als hoofdredacteur vervangen. Ondertussen was hij van 1950 tot 1965 docent aan de toenmalige Handelshogeschool St.-Ignatius. In 1954 promoveerde hij te Leuven tot doctor in de Wijsbegeerte en Letteren, afdeling Moderne Geschiedenis, op het proefschrift "Werkelijk en Wettelijk land. De katholieke opinie tegenover de rechterzijde, 1863-1884". Vanaf 1965 tot 1980 was hij hoogleraar aan de [[Ufsia]], nu [[universiteit Antwerpen]].
 
Hij verwierf vooral bekendheid door meer dan twintig jaar te ijveren voor de herziening van het proces van [[Irma Laplasse]]. Laplasse heeft tijdens de [[Tweede Wereldoorlog]] [[Belgisch verzet in de Tweede Wereldoorlog|verzetsleden]] verklikt die haar zoon hadden ontvoerd. Laplasse stierf op 30 mei 1945 voor het [[vuurpeloton]]. Door de niet aflatende actie van Karel Van Isacker kwam er in 1995 een herziening van het proces. Een maat voor niets. Irma Laplasse werd echter andermaal schuldig bevonden wegens verklikking en in 1995 veroordeeld tot levenslange gevangenisstraf.
 
Het tweedelige "Mijn land in de kering" geeft een sociale geschiedenis van het Vlaamse volk in de jaren 1830-1980. Daarnaast was hij één van de hoofdredacteuren van de vijftiendelige geschiedkundige encyclopedie "Twintig eeuwen Vlaanderen".