Louis de Rouvroy: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Pompidombot (overleg | bijdragen)
woningen
Regel 5:
De "kleine hertog" (waarvoor hij bespot werd als "baudrillon" of paaltje; zijn eveneens kleine zoons werden "de bassets" genoemd) was de zoon van een 67 jaar oude hertog-pair [[Claude de Rouvroy]] en zijn veertigjarige echtgenote. Als jongen kreeg hij de titel [[vidame]] de [[Chartres]]. Op 18-jarige leeftijd volgde hij zijn vader op als Heer van La Ferté-Vidame en gouverneur van [[Blaye]] en Senlis. Vrij spoedig begon hij 's nachts, in het geheim, nauwgezet aan een zeer kritisch dagboek te werken, dat elementen leverde voor de ''Mémoires''. De politieke ideeën van Saint-Simon zijn aartsconservatief. Hij was een beperkt voorstander van godsdienstvrijheid, vanwege zijn sympathie voor het [[Jansenisme]].
 
Saint-Simon was jarenlang, dag in, dag uit te vinden in de naaste omgeving van de koning en vooral ook van zijn beschermheren, waaronder zijn levenslange vriend, de hertog [[Filips van Orléans (1674-1723)|Filips II van Orléans]] (de regent) en [[Lodewijk, hertog van Bourgondië]]. De [[hertog van Saint-Simon]] woonde voor het Hof in [[Marly-le-Roi|Marly]] of [[Versailles]], privé in Parijs<ref>Zijn (huur)woning in Parijs was zijn geboortehuis, Hôtel Selvois, 6 rue Taranne, heden 175 Bd. Saint-Germain</ref> en in het kasteel dat zijn vader in [[La Ferté-Vidame]] kocht. Gedurende de Régence kreeg hij het kasteel van Meudon in bruikleen. Zijn eerste appartement in Versailles was geleend van een familielid. Zijn studeerkamer was een tussenkamer zonder licht. Later bekwam hij een ruimer appartement, door de benoeming van zijn echtgenote als hofdame van de Prinses van Berry.
 
Saint-Simon was weinig gewaardeerd door Lodewijk XIV: vlak vóór de Spaanse Successieoorlog had hij ontslag uit het leger gevraagd. Zijn grote mond, ruzies, processen werden niet altijd gewaardeerd en kwamen hem op korte uitsluitingen te staan bij de reisjes naar Marly, een klein kasteel waar de 'kern' van het hof soms verbleef. Saint-Simon werd gehaat door de 'kliek van Meudon', rond [[Madame de Maintenon]] en de [[Lodewijk van Frankrijk (1661-1711)|Dauphin]], en zijn toekomst aan het hof zou gedoemd zijn in het geval van overlijden van Lodewijk XIV. Wanneer de Dauphin overlijdt, keren de kansen voor Saint-Simon, en hij hoopt op een nieuwe stijl van regering als raadgever van de nieuwe Dauphin, de Hertog van Bourgondië. Die sterft het jaar daarop - er blijft slechts een kind van vijf jaar over om de troon te erven.