Pierre Dupong was van 16 juli 1926 tot 5 november 1937 directeur-generaal (dwz.dat wil zeggen [[minister]]) van Financiën, Sociale Voorzieningen en Arbeid.
==Premierschap==
Pierre Dupong volgde op 5 november 1937 partijgenoot [[Joseph Bech]] op als [[Lijst van premiers van Luxemburg|President van de Regering]] (dwz.dat wil zeggen [[Premier (regeringsleider)|premier]]). Daarnaast werd hij minister van Financiën en minister van het Leger (een nieuw gecreëerde post, vergelijkbaar met minister van Defensie<ref>Met als verschil dat het [[Luxemburg (land)|Groothertogdom Luxemburg]] geen [[beroepsleger]] heeft, maar een [[Leger van Luxemburg|vrijwilligersleger]])</ref>. Het [[Regering-Dupong|kabinet]] bestond uit ministers van de PD en de [[Lëtzebuerg Sozialistesch Aarbechterpartei]] (LSAP).
===Tijdens de [[Tweede Wereldoorlog]]===
{{Hoofdartikel|Luxemburg tijdens de Tweede Wereldoorlog}}
Op 10 mei 1940 week premier Dupong met zijn [[Regering-Dupong|kabinet]] (en de [[groothertog]]elijke familie, dwz.dat wil zeggen [[groothertog]]in [[Charlotte van Luxemburg|Charlotte]] en haar familie) uit naar [[Parijs]]. Vlak voor het uitwijken van het kabinet naar Parijs, benoemde men [[Albert Wehrer]] tot "commissaris van de regering." De taak van Wehrer was om als gevolmachtigde van de premier op te treden, maar de [[Duitsland|Duitse]] bezetter zag dit niet zitten en schoof Wehrer medio oktober 1940 ter zijde. In Parijs vormde Dupong een regering in ballingschap bestaande uit de PD en de LSAP. Naast het premierschap behield Dupong ook de portefeuilles van Financiën en het Leger. Erg lang kon de regering niet in Parijs blijven en zij week uit naar het [[neutraal land|neutrale]] [[Portugal]]. Later vestigde de regering zich in [[Canada]]. Na de [[Luxemburg tijdens de Tweede Wereldoorlog|Bevrijding van Luxemburg]] in [[september]] 1944 keerden premier Dupong, zijn kabinet en de groothertogelijke familie naar [[Luxemburg (land)|Luxemburg]] terug (23 september).
