Versie van 15 aug 2010 12:19 bewerken Eric Ouwerkerk (overleg \| bijdragen) 3.939 bewerkingen Geen bewerkingssamenvatting ← Oudere bewerking		Versie van 15 aug 2010 12:20 bewerken ongedaan maken Eric Ouwerkerk (overleg \| bijdragen) 3.939 bewerkingen Geen bewerkingssamenvatting Nieuwere bewerking →
Regel 3: Adelbert was zoon [[Berengarius II van Italië]] en van Willa van Arles. Zijn vader werd koning van Italië na de dood van [[Lotharius van Italië]] en Adelbert volgde hem op als markgraaf van [[Ivrea]] en graaf van [[Aosta]] en [[Lombardijen]]. Op 15 december 950 werd Adelbert tot medekoning gekroond in de San Michele Maggiore te [[Pavia]]. Berengarius wilde Lotharius' weduwe [[Adelheid (heilige)]] laten trouwen met Adelbert maar Adelheid weigerde en vluchtte naar [[Canossa]]. Op haar verzoek greep koning [[Otto I de Grote]] in de Italiaanse zaken in. Otto veroverde Pavia op 29 september 951 en Berengarius en Adelbert vluchtten naar een kasteel in [[San Marino]]. Op 7 augustus 952 erkenden Berengarius en Adelbert, Otto als hun leenheer op de rijksdag te [[Augsburg]]. Ze konden verder hun positie als koning en medekoning van Italië behouden maar moesten wel de markgraafschappen [[Verona (stad)]] en [[Aquileia]] afstaan. In 953 maakten Berengar en Adelbert gebruik van de opstand van [[Liudolf van Zwaben]] (oudste zoon van Otto) door zich onafhankelijk op te stellen van Otto. Adelbert hield een strafexpeditie naar Canossa. Toen Liudolf zich weer met zijn vader had verzoend, leidde hij in 957 een leger naar Italië en versloeg Adelbert bij Verona. Doordat Liudolf plotseling overleed bleef dit echter zonder verdere gevolgen. In 960 veroverde Adelbert [[Spoleto]] en bedreigde zo de positie van de paus. Nu was het de beurt van de paus om Otto om hulp te vragen. In 962 viel Otto daarop Italië binnen. Adelbert probeerde om hem bij Verona nog tegen te houden, maar zonder succes. Adalbert vluchtte eerst naar het kasteel van zijn broer Guido bij [[Como]], daarna naar [[~~Fraxinetum\|~~La Garde-Freinet\|Fraxinetum]] (toen nog [[Saracenen\|Saraceens]]) maar keerde via [[Corsica]] terug in Italië. In Rome sloot hij een bondgenootschap met de paus (!) [[Paus Johannes XII\|Johannes XII]]. Otto verdreef de paus in oktober 963 en Adelbert moest vluchten. Hij deed een poging om Pavia te veroveren maar werd op 25 juni 965 verslagen door hertog [[Burchard III van Zwaben]] en kon zich alleen in veiligheid brengen doordat zijn broer Guido zich voor hem doodvocht. Daarop zwierf Adelbert nog drie jaar lang door het [[Middellandse Zeegebied]] op zoek naar bondgenoten. Na mislukte onderhandelingen met het [[Byzantijnse Rijk]] vestigde hij zich uiteindelijk bij zijn schoonfamilie in [[Bourgondië (regio)\|Bourgondië]]. Adelbert was zoon [[Berengarius II van Italië]] en van Willa van Arles, dochter van [[Boso III van Arles]] en Willa, dochter van [[Rudolf I van Bourgondië]] en Willa. Adelbert trouwde met [[Gerberga van Dijon]], zij kregen de volgende kinderen:

Adelbert I van Ivrea: verschil tussen versies