Aemilius Papinianus: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 47:
De achting die men in de oudheid had voor Papinianus wordt treffend geïllustreerd door de wet die de keizers [[Theodosius II]] en [[Valentinianus III]] uitvaardigden in [[426]]. Deze wet diende om rechters een leidraad te geven in de massa van juridische werken die er over bepaalde onderwerpen bestonden.
Deze wet stelde dat de adviezen van Papinianus samen met die van Ulpianus, Paulus, [[Modestinus]] en [[Gaius (jurist)|Gaius]] autoriteit hadden. Dit gold tevens voor de werken van anderen die door deze vijf juristen werden geciteerd. Wanneer deze vijf juristen van mening verschilden werd de mening van de meerderheid onder hen gevolgd. Als er echter geen consensus kon worden gevonden op deze manier kreeg de mening van Papinianus
Ook in het rechtsonderricht was zijn invloed groot. In de opleiding tot jurist, die vier jaar duurde, werden zijn responsa als onderdeel van de leerstof van het derde jaar bekeken. Derdejaarsstudenten werden dan ook naar hem Papinistae genoemd.
| |||