Hendrik II van Champagne: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k robot Anders: ru:Генрих II (граф Шампани) |
k Linkfix ivm sjabloonnaamgeving / parameterfix |
||
Regel 1:
{{Infobox dynastie
| afbeelding
| naam = Hendrik II van Champagne
| leven = [[1166]] -[[1197]]
| functie1=[[Lijst van graven van Champagne (Troyes)|Graaf van Champagne]]
| periode1=[[1181]]-[[1197]]
| voorganger1=[[Hendrik I van Champagne|Hendrik I]]
| opvolger1=[[Theobald III van Champagne|Theobald III]]
| functie2=[[Koning van Jeruzalem]]
| periode2= 1192 - 1197
| voorganger2= [[Koenraad van Montferrato]]
| opvolger2= [[Amalrik de Lusignan]]
| vader = [[Hendrik I van Champagne]]
| moeder= [[Maria van Frankrijk (1145-1198)|Maria van Frankrijk]]
}}
'''Hendrik II van Champagne''' ook wel '''Hendrik I van Jeruzalem''' ([[29 juli]] [[1166]] - [[Akko]], [[10 september]] [[1197]]), bijg. ''de Jonge'', was de oudste zoon van [[Hendrik I van Champagne]] en [[Maria van Frankrijk (1145-1198)|Maria van Frankrijk]], een dochter van [[Lodewijk VII van Frankrijk]] en [[Eleonora van Aquitanië]].
Regel 19:
Hij volgde zijn vader in [[1181]] op als graaf van Champagne, maar regeerde tot 1187 onder de voogdij van zijn moeder. Hendrik weigerde een gepland huwelijk met het huis [[Henegouwen]] (één van de dochters van [[Boudewijn I van Constantinopel]]), maar verloofde zich in 1189 met [[Ermesinde I van Namen|Ermesinde]], dochter van [[Hendrik I van Namen|Hendrik de Blinde]] en erfgename van [[Graafschap Namen|Namen]] en [[Graafschap Luxemburg|Luxemburg]]. Dit was tegen de zin van [[Frederik I van het Heilige Roomse Rijk|Frederik Barbarossa]], die vervolgens zijn broer [[Theobald III van Champagne|Theobald]] als opvolger aanwees. Volgens Steven Runcimans ''geschiedenis van de kruistochten, volume II'' zou Hendrik juist zelf zijn broer hebben verkozen als opvolger van Champagne, hij liet zelfs diverse edelen er een eed voor afleggen.
Hendrik ging in 1190 mee op [[Derde kruistocht]], hij arriveerde eerder dan zijn oom [[Filips II van Frankrijk]] en [[Richard I van Engeland]]. Hij was een van de Franse leiders tijdens het [[Beleg van Akko (1189-1191)]] voordat Filips arriveerde. Hij zou deel hebben uitgemaakt van een groep edelen die [[Isabella van Jeruzalem]] wilden ontvoeren, maar vooral overhalen om van [[Humpfrey IV van Toron]] te scheiden, om vervolgens met [[Koenraad van Montferrato]] te kunnen trouwen. Hendrik was een familielid van Koenraad door de verbondenheid van de grootouders. Volgens de moslimbiograaf Baha al-Din, raakte Hendrik op [[15 november]] [[1190]] zwaar gewond in Akko. Later tijdens de campagne, zou Hendrik zijn vazalschap aan Filips ingeruild hebben in een vazalschap aan Richard. In april 1192 stuurde koning Richard, Hendrik als zijn vervanger/vertrouweling vanuit Akko naar Tyrus, om Koenraad van Montferrat op de hoogte te brengen voor zijn verkiezing als koning van Jeruzalem. Toen Hendrik terugkeerde, werd Koenraad een paar dagen later vermoord door twee Assasijnse huurlingen.
===Koning van Jeruzalem===
Hendrik keerde na twee dagen weer terug naar Tyrus, hij wist echter nog niet dat Koenraad vermoord was en zag dat er voorbereidingen gemaakt werden voor zijn begrafenis. Hendrik werd vrijwel gelijk gekoppeld aan de nu weduwe en zwanger geraakte [[Isabella van Jeruzalem]], ze huwden al in acht dagen na de begrafenis van Koenraad. Het huwelijk werd grossierlijk beschreven als romantisch door diverse kroniekschrijvers; Isabella was onder de indruk van Hendrik's knappe voorkomen (hij was immers twintig jaar jonger dan Koenraad) waarna ze hem vroeg, met haar te trouwen. Ze was ondertussen wel al zwanger van Koenraad (de toekomstige [[Maria van Monferrato]]), waardoor het huwelijk door sommigen als schandalig werd gezien, maar het was politiek gezien gewoon nodig om een nieuwe man te huwen die het koninkrijk kon verdedigen met zijn invloeden. Hij profiteerde wel ruim van de welstand door de 3-jarige [[wapenstilstand]] die [[Richard Leeuwenhart]] met [[Saladin]] gesloten had, om ruime giften naar het thuisland te sturen. Het koppel kreeg binnen een aantal jaren twee dochters, [[Alice van Champagne|Alice of Adelheid]] en Filippa.
Hendrik had aan Richard van Engeland toestemming gevraagd voor dit huwelijk, die daarin
Hendrik stierf in [[1197]] na een val uit een toren. Deze toren was vermoedelijk gevestigd in een van de paleizen in [[Akko]]. Er worden diverse beweringen gegeven over de val; in de Oud Franse Continuation van William van Tyrus, ook bekend onder de noemer ''De kroniek van Ernoul'' wordt gesuggereerd dat het raamwerk of de balkonhouder afbrak toen hij erop leunde. Een diender, mogelijk een dwerg genaamd Scarlet, viel ook, nadat hij geprobeerd had de koning te redden door aan zijn vest te trekken, echter woog hij te weinig om de koning overeind te krijgen. Een andere versie suggereert dat Hendrik een optocht bekeek vanuit zijn raam, toen een groepering [[Pisa (stad)|Pisaanse]] handelaars zijn vertrekken binnenkwam draaide Hendrik zich om, om ze te groeten, hij deed daarna een stap naar achteren en verloor zijn evenwicht. Wat ook de ware toedracht was, Hendrik overlijdt vrijwel meteen toen hij beneden lag.
==Referenties==
{{
* Morgan, M. R. The Chronicle of Ernoul and the Continuations of William of Tyre,1973
* Payne, Robert. The Dream and the Tomb, 1984
* Runciman, Steven. A History of the Crusades, vol. 3, 1954
* Wheeler, Bonnie. Eleanor of Aquitaine: Lord and Lady, 2002
* Williams, Patrick A. "The Assassination of Conrad of Montferrat: Another Suspect?", Traditio, vol. XXVI, 1970.
}}
| |||