Theophilos van Byzantium: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k robot Anders: an:Teofilo de Bizancio |
k Linkfix ivm sjabloonnaamgeving / parameterfix |
||
Regel 1:
{{Infobox dynastie
|
| naam = Theophilos
| leven = [[804]]-[[842]]
Regel 23:
Tegen de kalief [[Al-Ma’mun]] had de keizer aanvankelijk succes: in [[830]] veroverde hij [[Zapetra]] en in 831 viel hij [[Cilicië]] binnen. Vanaf de herfst van 831 leden de Byzantijnen echter een reeks nederlagen, waaronder de val van het fort Lulon dat de toegang tot de [[Cilicische Poort]] beheerste. Keizerlijke vredesvoorstellen werden afgewezen, maar de dood van Al-Ma’mun in [[833]] zorgde voor respijt.
In 837 deden de Byzantijnen succesvolle invallen in [[Armenië]] en [[Mesopotamië]]. [[Al-Mu’tasim]], de broer en opvolger van Al-Ma’mun, verzamelde hierop een enorm leger, waarvan één deel de Byzantijnen, persoonlijk aangevoerd door Theophilos, versloeg te [[Dasymon, slag bij|Dasymon]] en [[Ankara]] innam, terwijl de rest optrok tegen [[Amorium]], de wieg van de dynastie en toentertijd de tweede stad van het rijk. De stad viel op [[23 september]] 838 door verraad in handen van Al-Mu’tasim. Duizenden inwoners werden gedood; van de overigen, die werden meegevoerd, zouden er volgens de overlevering slechts tweeënveertig de Abbasidische hoofdstad [[Samarra]] aan de [[Tigris]] bereikt hebben. Theophilos reageerde paniekerig en ging vruchteloze onderhandelingen aan met de [[Frankische Rijk|Frankische]] keizer [[Lodewijk de Vrome]] en de [[Republiek Venetië|Venetianen]] voor een gezamenlijk offensief. Pas in 842 vielen de Arabieren opnieuw aan, door een enorme vloot naar Constantinopel zelf te sturen die echter door een storm werd vernietigd.
De keizer overleed op [[20 januari]] 842 aan [[dysenterie]], twee weken na Al-Mu’tasim, en nog vóór de Arabische vloot werd vernietigd. Zijn persoonlijkheid is het onderwerp geweest van aanzienlijke discussies, waarbij sommigen hem beschouwen als één van de bekwaamste Byzantijnse keizers, en anderen als een doorsnee oosterse [[Despotisme|despoot]], een overschatte en onbeduidende heerser. Hij bestreed de corruptie van zijn ambtenaren, en sprak onpartijdig recht. Hij had de gewoonte om net als zijn grote voorbeeld [[Haroen al-Rashid]] anoniem door de straten van zijn hoofdstad te trekken. Ondanks de kost van de oorlogen en de grote sommen die Theophilos besteedde aan gebouwen, bevonden handel, industrie en de keizerlijke financiën zich bij zijn overlijden in een uitstekende toestand, grotendeels de verdienste van de bijzonder efficiënte ambtenarij.
Theophilos was gehuwd met de hooggeboren [[Paphlagonië|Paphlagonische]] Theodora (ca. [[810]]-[[867]]), die na zijn dood regentes werd in naam van hun minderjarige zoon [[Michaël III van Byzantium|Michaël III]].
== Bronnen ==
* Paul Lemerle, ''Histoire de Byzance'' (''Que sais-je'', 107), Parijs, 1987.
* John Julius Norwich, ''Byzantium. The Apogee'', Londen, 1993.
* Georges Ostrogorsky, ''Histoire de l'Etat byzantin'', Parijs, 1996.
[[Categorie:Keizer van Byzantium]]
| |||