'''Talha ibn Oebeydullah''' (ca. [[598]], - [[Mekka]], [[656]]) ([[Arabisch]]: طلحة بن عبيدالله), was ééneen van de [[sahaba|metgezellen]] van [[Mohammed]] en is tevens volgens de [[Hadith|islamitische tradie]] ééneen van de tien personen waarvan getuigd werd dat zij voor het [[Paradijs]] zijn bestemd (''asharatu mubashshirun'').
Talha ibn Oebeydullah behoort tot ééneen van de eerste [[sahaba]] die zich tot de [[islam]] [[Bekering#Bekering_tot_de_islam|bekeerden]]. Hij moest door zijn bekering zware vervolgingen en kwellingen door de Mekkaanse [[heidenen]] incasseren. Talha heeft in [[622]] de [[Hidjra|emigratie]] van Mekka naar [[Medina (Arabië)|Medina]] meegemaakt en nam ook deel aan de Slag bij [[Slag bij Uhud|Uhud]]. Bekend is dat hij bij deze [[veldslag]] meer dan tachtig verwondingen heeft opgelopen. Als gevolg van de vele veldslagen waaraan hij had deelgenomen had hij uiteindelijk een [[gehandicapte]] arm overgehouden.
Hij werd door kalief [[Omar ibn al-Chattab|Omar]] gezien als ééneen van de mogelijke opvolgers, echter trok Talha zich vrijwillig terug uit de commissie ten gunste van de toen tot kalief gekozen [[Oethman ibn Affan]]. Ook stond hij aan de kant van Oethman ibn Affan ten tijde van de begin van het [[fitna|schisma]] onder de [[moslims]].
Mohammed sprak lovend over Talha, zoals overgeleverd:
