Syrisch christendom: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
destijdse > toenmalige
Regel 15:
 
Na het Concilie van Chalcedon in 451 kwamen vele Syrische christenen in het [[Romeinse Rijk]] in opstand tegen haar beslissingen.
Het [[Patriarchaat van Antiochië]] werd verdeeld in een Chalcedonische en een niet-Chalcedonische gemeente. De Chalcenoniërs bleven de destijdsetoenmalige koning trouw en werden daarom door de niet-Chalcedoniërs spottend ''Melkieten'' (naar het Syrische woord:<big> ܡܠܟܝ̈ܐ </big> ''Malkoye, 'Koning aanhangers''') genoemd. De niet-Chalcedoniërs werden op hun beurt door hun tegenstanders [[Monofysitisme|monofysieten]] en ''Jacobieten'' (naar [[Jacobus Baradaeus]]) genoemd. De Maronitische Kerk bevond zich in een nauwe positie tussen de twee gemeentes, maar claimt altijd trouw te zijn geweest aan Katholieke Kerk en de bisschop van Rome.
 
== Kerken binnen het Syrisch christendom ==