Grote trom: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
herwerking, schrap vaag materiaal.
opbouw, cr
Regel 15:
Een '''grote trom''' of '''Turkse trom''' ([[Italiaans (taal)|italiaans]]: ''Gran Cassa'') is [[slagwerk]] uit de groep der [[Membranofoon|membranofonen]]. Het instrument bestaat uit een holle [[cilinder]] van ca. 70 tot 100 centimeter doorsnede en in de regel zo'n 40 tot 50 centimeter diepte dat aan een of beide zijden is bespannen met [[vlies|slagvellen]]. Behalve in [[fanfare]]s en [[harmonieorkest]]en wordt vaak slechs één slagvel benut.
 
De grote trom wordt aangeslagenverticaal of een beetje schuin opgehangen in een statief. De grote trom wordt typisch met een korte zachte [[Stok (slagwerk)|stok]] bespeeld, waarvan de kop met [[vilt]] of [[leer]] is overtrokken. Het [[ritme]] is vaak niet snel zijn. Voor een [[roffel]] wordt een stok gebruikt, die aan beide koppen met vilt of leer is overtrokken, of twee stokken.
 
Met [[pauken]] en [[bekkens]] vormt de grote trom vanaf de [[Romantiek (muziek)|romantiek]] een vaak voorkomende slagwerkbezetting in [[Symfonie|symfonische muziek]]. Het instrument is waarschijnlijk door de Turken naar Europa gebracht. [[Wolfgang Amadeus Mozart|Mozart]] heeft de grote trom voor het eerst in het [[symfonieorkest]] gebruikt [[Die Entführung aus dem Serail]]<ref>Encyclopedie van de muziek, Elsevier, Amsterdam/Brussel, 1957,</ref>.
 
In slagwerk wordt de grote trom verticaal of een beetje schuin opgehangen in een statief. De grote trom wordt typisch met een korte zachte [[Stok (slagwerk)|stok]] bespeeld.
 
In marcherende orkesten zoals [[Fanfare (orkest)|fanfare]]s wordt de grote trom niet in een statief gemonteerd maar met een [[harnas]] voor de [[buik]] gedragen. Deze troms zijn dan ook typisch kleiner uitgevoerd dan de symfonische varianten. Ook wordt de grote trom hier altijd aan twee zijden bespeeld.
Regel 30 ⟶ 28:
 
==Voetnoten==
{{references|85%}}
 
==Referenties==