Arabische Israëliërs: verschil tussen versies

De meerderheid van de Arabische Israëliërs is in Israël geboren. Belangrijke Arabische concentraties zijn plaatsen in het oosten van de [[Sharonvlakte]], langs [[Wadi Ara]] en in Centraal-[[Galilea (streek)|Galilea]], de oostelijke wijken van [[Jeruzalem]] (33% van de bevolking van de stad) en Bedoeïenenplaatsen in de noordelijke [[Negev]]. De grootste Arabische stad in Israël is [[Nazareth (Israël)|Nazareth]] met 62.000 inwoners, tweede is [[Umm al-Fahm]] met 38.600 inwoners (beiden in september 2003). Andere steden met een aanzienlijke Arabische minderheid zijn [[Haifa]] (9%), [[Tel Aviv]] (4%), [[Ramle]], [[Lod]], [[Akko]] en [[Ma'alot-Tarshicha]].

 

De deelname in de arbeidmarkt van Arabische Israëliërs ligt in 2003 op 39%. Dat is lager van de Joodse Israëliërs (inclusief "anderen"), op 57%. Bij mannen is de deelname gelijk (60%), met hogere deelname voor mannen van 15 tot 34 jaar en lagere deelname van 45 tot 64 jaar. Arabische vrouwen doen aanzienlijk minder mee aan de arbeidsmarkt (17% en 55% respectievelijk). Aan dit verschil dragen persoonlijke voorkeuren bij, tekort aan arbeidsopties en een verschil tussen de seksen in scholing, vooral bij de oudere generatie. Bovendien is de Arabische sector hard getroffen door de recessie in Israël; deelname van mannen aan de arbeidsmarkt was in 1989 nog 68% (62% bij de Joodse mannen). De belangrijkste branche bij mannen is bouw (25%) en bij vrouwen onderwijs (38%).

 

Het bruto inkomen per uur voor Arabieren was in 2003 29,5 [[sjekel]]. Het gemiddelde inkomen van vrouwen lag hoger dan dat van mannen, 30,3 en 29,3 sjekel per uur respectievelijk. Het gemiddelde uurloon van de Arabische Israëliërs is 69% van wat Joodse Israëliërs verdienen, 63% bij mannen en 82% bij vrouwen. Een van de reden voor het a-typische verschil tussen de seksen is dat een hoger percentage van de Arabische vrouwen dan van de Arabische mannen voor de overheid werkt. 76% van het huishoudinkomen komt van werk (77% bij Joden) en 20% van uitkeringen (11% bij Joden). Belangrijkste uitgave is voedsel (huisvesting bij Joden). Dit verschil hangt samen met een aanzienlijk hoger eigendomspercentage over gezinshuisvesting bij Arabische Israëliërs (87% vergeleken bij 68% bij Joden).

 

De Arabische Israëliërs zijn burgers van de staat Israël sinds de oprichting in [[1948]]. Van 1948 tot [[1966]] leefden de Arabieren in Israël onder militair bestuur. Via het militaire bestuur werden beperkingen op de bewegingsvrijheid, organisatie en publicaties opgelegd. In 1966, een jaar voor de [[Zesdaagse Oorlog]], werd het militaire bestuur opgeheven.

 

 

== Zie ook ==

 

* [[Asam Abu Shakra]], kunstschilder

* [[Azzam Azzam]], gevangene

* [[Mira Anwar Awad]], zangeres, actrice, songwriter

 

* [http://www.adalah.org Adalah, Centrum voor Arabische Minderheden in Israël]

* [http://www.cbs.gov.il/statistical/arab_pop03e.pdf Israëlisch Centraal Bureau voor de Statistiek: De Arabische bevolking van Israël] <small>'''EN'''</small>

[[no:Israelske arabere]]

[[pt:Árabes israelenses]]