Basiliek van Oostakker-Lourdes: verschil tussen versies

| ondertitel onderschrift = De Basiliek van Oostakker-Lourdes

| plaats = [[Oostakker]]

Het bedevaartsoord kwam er op initiatief van een [[adel (klasse)|adellijke]] vrouw: Markiezin de Courtebourne-de Nédonchel, die toen op het naburige kasteel Slotendries woonde. In 1873 bouwde zij in haar tuin een grot ter ere van [[Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes]]. Na de inzegening van het beeld aan de grot op [[29 juni]] [[1873]] vroegen omwonenden en bewoners van het Gentse om te mogen komen bidden aan de grot. Een jaar later is [[Pieter De Rudder]] aan de [[Lourdesgrot]] op [[wonder|miraculeuze]] wijze genezen van een open beenbreuk. Door deze genezing ontstond er een grote toeloop van gelovigen. Om de bedevaarders te ontvangen bouwde men in 1875 een kerk in [[neo-gotiek|neo-gotische stijl]] naar de plannen van architect E. Van Hoecke-Peeters met een lichte aanpassing door architect J.B. Bethune in 1876. Ze werd in [[1877]] ingezegend en bij het 50-jarig bestaan van het bedevaartsoord in [[1924]] verheven tot [[basiliek]]. Het meubilair is ook neo-gotisch en ontworpen door J.B. Bethune.

Boven het hoofdaltaar stelt een [[retabel]] drie grotten voor: de grot van Jezus' geboorte te Bethlehem, de grot van Jezus' verrijzenis en deze van Lourdes. Op een van de glasramen boven het hoogzaal staat de [[Alfonsus van Liguori|H. Alfonsus van Liguori]] afgebeeld. Een kleindochter van markiezin De Courtebourne werd immers [[Redemptoristen|Redemptoristin]]. Zeer mooi is de afbeelding van het [[H. Hart]] in de voorste zijkapel links.

AfbeeldingBestand:OLVOostakker_26-08-2009_16-36-31.NEF.jpg|Het gekroonde Mariabeeld

AfbeeldingBestand:OLVOostakker_26-08-2009_16-35-39.NEF.jpg