Herre Halbertsma: verschil tussen versies

Halbertsma werd geboren in Sneek en bracht daar zijn jeugd door. In [[1940]] studeerde hij in [[Groningen (stad)|Groningen]] geschiedenis, met [[archeologie|oudheidskundige bodemonderzoek]] als bijvak. Hij was een tijdje medewerker van [[Albert van Giffen]] en onder zijndiens leiding deed hij ervaring op in het veld. Na zijn studie ging hij in [[1947]] werken bij de net daarvoortoen opgerichte [[Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed|Rijksdienst voor het Oudheidskundig Bodemonderzoek]], de (ROB). Al gauw was Halbertsma betrokken bij diverse kerkrestauraties, waarbij oudheidskundige bodemonderzoek een belangrijke aanvulling vormde op de bouwgeschiedenis. Het zijn vooral de talrijke kerkopgravingen geweest die hem naamsbekendheid gaven, met als hoogtepunt de [[St. Bonifatiuskerk]] en [[Grote of Sint-Martinuskerk (Dokkum)|St. Maartenskerk]] in [[Dokkum]], de [[Oldehove (gebouw)|Sint-Vituskerk]] in Leeuwarden en de Lebuinuskerk in [[Zaltbommel]]{{feit|verkeerde kerk of plaats?|2009|11|22}}.