Syrisch christendom: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Linkfix ivm sjabloonnaamgeving + standaardtabelopmaak met AWB |
k WikiCleaner 0.99 - Link naar doorverwijspagina aangepast. Help mee! |
||
Regel 1:
{{Zijbalk orthodoxie}}
'''Syrisch christendom''' bestaat uit meerdere [[christelijke traditie]]s van het [[oosters christendom]]. De verschillende Syrische kerken beschouwen de stichting van een christelijke gemeente in [[Antiochië]] door de apostel [[Petrus]] als het moment waarop de oorspronkelijke Syrische Kerk ontstond. Zij dateren dit in het jaar 37 na Chr. In de moderne tijd wordt de kerk vertegenwoordigt door denominaties in voornamelijk het [[Midden-Oosten|Midden-oosten]] en [[Kerala]], [[India]]. In de kerkelijke erediensten wordt gebruik gemaakt van de [[Syrisch]]e [[liturgie]].
Het Syrische christendom is verdeeld in twee grote tradities. Enerzijds is er het Oost-Syrische christendom, voornamelijk in [[Mesopotamië]], anderzijds het West-Syrische.
Regel 8:
== Geschiedenis ==
{{Zie ook|Zie [[oosters christendom]] voor nadere informatie.}}
De vroege literatuur van het Syrisch christendom omvat de [[Diatessaron]] van [[Tatianus]], de Curetonian evangeliën en de Syrische [[Codex
In de vijfde eeuw splitst de Syrische Kerk zich in Oost en West. De '''Oost-Syrische Kerk''' of ''Nestoriaanse Kerk'' (is later de ''Assyrische Kerk'' gaat heten) was ontstaan na het [[Concilie van Efeze (431)|Concilie van Efeze]] in 431. Het [[Nestorianisme]] (of de leer die de scheiding tussen de goddelijke en de menselijke natuur van Christus benadrukt) wordt afgewezen door de andere oriëntaals-orthodoxe Kerken. Een deel van deze Oost-Syrische kerk is in de 16e eeuw samengegaan met de rooms-katholieke Kerk en heeft sindsdien de naam “Chaldeeuwse” Kerk.
De '''Syrisch-orthodoxe Kerk''' of ''Jacobitische Kerk'' behoorde oorspronkelijk eveneens tot de Syrische kerk van Antiochië, en werd gedefinieerd als de West-Syrische kerk na het Concilie van Efeze. Deze Kerk erkent het [[Concilie van Chalcedon]] echter niet.
Na het Concilie van Chalcedon in 451 kwamen vele Syrische christenen in het [[Romeinse Rijk]] in opstand tegen haar beslissingen.
Het [[Patriarchaat van Antiochië]] werd verdeeld in een Chalcedonische en een niet-Chalcedonische gemeente. De Chalcenoniërs bleven de destijdse koning trouw en werden daarom door de niet-Chalcedoniërs spottend ''Melkieten'' (naar het Syrische woord:<big> ܡܠܟܝ̈ܐ </big> ''Malkoye, 'Koning aanhangers''') genoemd. De niet-Chalcedoniërs werden op hun beurt door hun tegenstanders [[Monofysitisme|monofysieten]] en ''Jacobieten'' (naar [[Jacobus Baradaeus]]) genoemd. De Maronitische Kerk bevond zich in een nauwe positie tussen de twee gemeentes, maar claimt altijd trouw te zijn geweest aan Katholieke Kerk en de bisschop van Rome.
== Kerken binnen het Syrisch christendom ==
Regel 21:
*'''West-Syrische ritus''':
**[[Syrisch-orthodoxe Kerk|Syrisch-orthodoxe Kerk van Antiochië]] {{SY-VLAG}} ([[Oriëntaals-orthodoxe Kerken|Oriëntaals-orthodox]]);
***[[Malankara Jacobitisch-Syrisch-Christelijke Kerk]] {{IN-VLAG}} {{SY-VLAG}} (Oriëntaals-orthodoxe kerk van India binnen het Syrisch-orthodoxe patriarchaat);
**[[Malankara Orthodox Syrische Kerk]] {{IN-VLAG}} (autocephaal Oriëntaals-orthodoxe kerk van India, afgesplitst van de Syrisch-orthodoxe kerk);
**[[Mar Thoma Syrische Kerk]] {{IN-VLAG}} (Protestantse kerk in Kerala, India;
**[[Malabar Onafhankelijke Syrische Kerk]] {{IN-VLAG}} (Onafhankelijke kerk in Kerala, India);
**[[
***[[Syrisch-katholieke Kerk]] {{LB-VLAG}};
***[[Maronitische Kerk]] {{LB-VLAG}};
Regel 41:
== Zie ook ==
* [[Antiocheense liturgie|Syrische ritus]]
* [[Oosters christendom]]
* [[Oriëntaals-orthodoxe Kerken|Oriëntaals-orthodoxe kerken]]
* [[Suryoyo]]
| |||