De engelen van de seizoenen: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
k Linkfix ivm sjabloonnaamgeving + standaardtabelopmaak met AWB
Regel 2:
 
==Het verhaal==
{{Leeswaarschuwing}}
{{spoil}}
De kinderen van een echtpaar zijn al getrouwd en uit huis, beide vaders zijn overleden. Ze besluiten beide moeders in huis te nemen, zodat ze een zorgeloze oude dag hebben. De vrouw kan haar schoonmoeder niet zo goed verzorgen als haar eigen moeder. De zorg van de één gaat ten koste van de ander. De oude vrouw heeft honger en houdt de hele dag een boon in haar mond, ze doet hem 's avonds in een zakdoek en haalt hem de volgende dag weer tevoorschijn. De vrouw verwijt haar man dat zijn moeder hen veel kost, ze eet de hele dag. De man ziet zijn moeder inderdaad de hele dag kauwen en brengt haar op een ezel naar de bergen. Hij zet haar op een steen in een grot en verlaat haar.
 
Opeens staat een mooie jongeman voor haar en vraagt wat ze van de [[winter]] vindt. De vrouw zegt dat het [[seizoen]] vol vrede en hoop is. Men komt tot rust en de aarde laat het zaad rijpen en de familie zoekt warmte rond het vuur. Men eet vruchten uit potten en dankt [[God]] ervoor. Men weeft dekens en mantels van wol van schapen die in de [[herfst]] zijn geslacht. De jongeman wil een gunst verlenen omdat ze de winter geprezen heeft en verdwijnt.
 
Een andere jongeman staat bij de ingang van de grot en vraagt wat de vrouw van de [[lente]] vindt. De moeder antwoord dat het een gezegend seizoen is waarin de knoppen aan bloemen en bomen uitkomen. Jongen komen uit het ei en in de oase klimmen jongens in palmbomen en brengen stuifmeel aan op de bloemen. Nieuwe bronnen ontspringen en iedereen gaat op [[bedevaart]] naar graven van heiligen. Moeders baden met hun kinderen en de jongeman buigt en zegt een gunst te zullen verlenen voor de lofzang op de lente.
Regel 11:
Een andere jongeman verschijnt en vraagt wat de moeder van de zomer vindt. Ze vertelt dat het seizoen vol rijkdom en genade is. Alles komt tot wasdom en de vruchten kunnen worden geoogst. Er zijn geen arme mensen en men helpt elkaar op het land, terwijl ze zingen. De [[moessem]] met [[maraboets]], [[tamboerijn]]en en [[vaandel]]s begint en alle stammen eten samen [[couscous]]. De jongeman belooft een gunst en een ernstige jongeman verschijnt in het purper.
 
De jongeman is ernstig en vraagt wat de moeder van de herfst vindt en ze antwoord dat de dadels geplukt worden en olijven geperst. De gouden olie is voldoende voor een heel jaar met kwalen en de druiven worden aan de lijn gedroogd. De eerste lammeren mekkeren in de stad en zijn een [[zoenoffer]] voor de [[ziel (filosofie)|ziel]] van de voorvaderen. Doden en levenden komen samen en zingen en zaaien. Vrouwen dragen de ''wan'' op hun hoofd en lopen achter de werkers.
 
Men laat geschenken achter bij graftombes van heiligen, zodat oude en arme mensen het voedsel vinden en meedoen met het gebed van de werkers op het land. De bruidsschat voor jonge mensen wordt klaargemaakt, het gereedschap wordt schoongemaakt en mensen trouwen. De jongeman belooft ook een gunst te verstrekken en verdwijnt. De oude vrouw blijft de jaargetijden prijzen en gouden munten vallen uit haar mond. De zoon komt terug, hij heeft wroeging en haalt zijn moeder.
Regel 29:
*Purper is een kleur ([[paars]]), maar er kan verwezen worden naar de schelp van de [[purperslak]]. Statiegewaden werden gedrenkt in [[Purper (verfstof)|purper]], het scheidde een vislucht af en de kleur was niet lichtecht. Purper is wereldwijd een teken van macht, de werkelijke naam van de [[Verboden Stad]] is de ''Purperen Verboden Stad''
 
{{bronBron|bronvermelding=
*Draken, volksverhalen uit kleurrijk Nederland, W.L. Idema, 1991, ISBN 90-6069-719-7
}}