Statuut van Westminster: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k clean up, typos fixed: Zuid Afrika → Zuid-Afrika met AWB |
k typo(s), replaced: Nieuw Zeeland → Nieuw-Zeeland met AWB |
||
Regel 3:
Het Statuut van Westminster was het logische vervolg op de ''Imperial Conferences'' die in 1926 en 1930 in [[Londen]] werden gehouden en waar de ''dominions'' verregaande autonomie verkregen. Sommige ''dominions'' verzochten echter om uitzonderingen. Zo kon men het in Canada niet eens worden over de te volgen procedures om de eigen grondwet te wijzigen waardoor hiervoor een uitzondering in het Statuut werd gemaakt. Het zou nog tot 1982 duren voordat de ''[[Canada Act]]'' van kracht zou worden en het laatste restje Britse invloed op Canada en de [[Canadese Grondwet]] zou verdwijnen. Ook konden tot 1949 nog beslissingen van het [[Canadees Hooggerechtshof]] bij de ''Privy Council'' in Londen worden aangevochten. Met betrekking tot Australië bleef Londen nog enig gezag hebben over provisies met betrekking tot de individuele Australische staten. In de praktijk werd er echter nooit gebruikgemaakt van deze provisies door het Britse parlement. Met de ''[[Australia Act]]'' van 1986 behoorde ook dit tot het verleden.
Hoewel het Statuut van Westminster met onmiddellijke ingang van kracht werd in Canada, Ierland en Zuid-Afrika moest het in Australië, Nieuw-Zeeland en Newfoundland worden geratificeerd door de lokale parlementen. In Australië en Nieuw
===Externe links===
| |||