Hendrik Wagenvoort: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
Regel 1:
'''Hendrik Wagenvoort''' ([[Minnertsga]], [[23 augustus]] [[1886]] – [[15 januari]] [[1976]]) was een Nederlands latinist, hoogleraar te [[Rijksuniversiteit Groningen|Groningen]] en [[Universiteit Utrecht|Utrecht]]. Hij heeft veel onderzoek gedaan op het gebied van de Romeinse religie.
Wagenvoort begon zijn studie klassieke talen te Utrecht in 1904 en promoveerde daar in 1911 op [[Horatius]]' Oden. Om zijn kennis van de archeologie uit te breiden, studeerde hij daarna een half jaar in [[Göttingen (stad)|Göttingen]] bij Friedrich Leo en daarna in [[Rome (stad)|Rome]]. Terug in Nederland trouwde hij in 1912 met Catharina Maria Knook en werd hij leraar te [[Arnhem]]. Daarna was hij van 1919 to 1924 leraar in [[Den Haag]]. In 1924 werd hij hoogleraar Latijn te [[Groningen (stad)|Groningen]]; in 1930 werd hij te [[Utrecht (stad)|Utrecht]] benoemd als opvolger van leermeester P.H. Damsté. Hier begeleidde hij maar liefst 36 proefschriften. In 1956, op 70-jarige leeftijd, ging hij met [[emeritaat]]<ref>In de bundel ''Pietas'' is (op blz. xi-xx) een ''In Memoriam Hendrik Wagenvoort'' opgenomen, van de hand van zijn opvolger te Utrecht, H.L.W. Nelson. Hieraan zijn bovenvermelde gegevens ontleend.</ref>.
Zijn hele leven door heeft Wagenvoort ook talloze maatschappelijke functies buiten de universiteit vervuld, o.a. als bestuurslid van het Utrechtse Diaconessenhuis, de Utrechtse Openbare Leeszaal en de Utrechtse Volksuniversiteit. Ook is hij president van het ZWO (Nederlandse Organisatie voor Zuiver Wetenschappelijk Onderzoek) geweest.
| |||