Giselbert II: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
ArthurBot (overleg | bijdragen)
Eric Ouwerkerk (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 10:
| moeder =
}}
'''Giselbert II van Maasgouw''' ook wel '''Giselbrecht''' (ca. 880 - [[890Andernach]] -, [[2 oktober]] [[939]]) was [[Lijst van heersers van (Neder-)Lotharingen|hertog van Lotharingen]]. Hij was een zoon van [[Reinier I van Henegouwen]].
==Opvolger van zijn vader==
 
Giselbert erfde in 915 het grootste deel van de bezittingen en functies van zijn vader [[Reinier I van Henegouwen]]. Koning [[Karel de Eenvoudige]] weigerde echter om hem ook de functie van "marchio" (te vergelijken met hertog) van Lotharingen te geven, die zijn vader wel had gehad. De basis van Giselberts macht werd gevormd door zijn rol als lekenabt van een aantal grote abdijen: [[Sint-Servaasbasiliek (Maastricht)|Sint Servaes]] in [[Maastricht]], de [[abdij van Echternach]], de dubbelabdij [[Stavelot-Malmedy]], de [[rijksabdij Sankt Maximin]] te [[Trier]], de abdij van [[Saint-Ghislain]], de [[abdij van Remiremont]], en de abdij van [[Moyenmoutier]]. Giselbert gaf veel van deze bezittingen weg aan edelen en wist zo een groot aantal vazallen aan zich te binden. Giselbert werd (in 920) de eerste "princeps" van Lotharingen genoemd. In 918 kwam hij in conflict met Karel toen die hem Sint Servaes ontnam. In 922 steunde Giselbert dan ook de opstand van [[Robert van Bourgondië|Robert van Parijs]] en vocht in 923 aan zijn kant in de slag bij [[Soissons]]. In 925 huldigde Giselbert [[Hendrik de Vogelaar]] als koning.
{{wiu2}}
== Leven ==
[[Hendrik de Vogelaar]] wist tussen [[922]] en [[925]] [[Hertogdom Lotharingen|Lotharingen]] te onderwerpen, waarna Giselbert trouw zwoer aan hem.
 
Van [[926]] tot [[928]] was [[Everhard III van Franken]] hertog van Lotharingen. In [[928]] werd Giselbert hertog van Lotharingen en huwde hij [[Gerberga van Saksen]], de dochter van [[Hendrik de Vogelaar]]. Na de dood van Hendrik de Vogelaar in [[936]] bleek diens zoon [[Otto I van het Heilige Roomse Rijk|Otto I]] ook werkelijke macht na te streven buiten zijn [[stamhertogdom]] [[Stamhertogdom Saksen|Saksen]]. Giselbert sloot zich in [[939]] aan bij de opstand van [[Hendrik I van Beieren]], de jongere broer van Otto, en [[Everhard III van Franken]], maar werd op [[2 oktober]] 939 verslagen tijdens de [[Slag bij Andernach]]. Giselbert verdronk toen hij de Rijn wilde overvluchten op [[3 oktober]] [[939]]. Otto verzoende zich uiteindelijk met Hendrik I en gaf hem Lotharingen.
 
Hij was een zoon van [[Reinier I van Henegouwen]].
 
[[Categorie:Hertog van Neder-Lotharingen]]