Themistocles: verschil tussen versies

Al deze persoonlijke successen stegen hem echter naar het hoofd, en zijn hooghartigheid en hebzucht bezorgden hem steeds meer vijanden. Door de groeiende invloed van de conservatieve partij onder leiding van [[Kimon II]] begon zijn positie te verzwakken: in 471 trof hem het ostracisme en werd hij verbannen. Hij week uit naar [[Argos (stad)|Argos]], en bezocht ook andere plaatsen op de [[Peloponnesos]] waar democratische en anti-spartaanse stromingen de kop op staken. Deze contacten waren een doorn in het oog van het Spartaanse regime. Themistocles werd enkele jaren later, door Spartaanse bemoeiingen, in Athene bij verstek ter dood veroordeeld op beschuldiging van collaboratie met de Perzen. Hij vluchtte toen naar Perzië, waar hem tot zijn dood asiel en een aanzienlijk inkomen verleend werd door koning [[Artaxerxes I|Artaxerxes]], in ruil voor zijn diensten en adviezen. Omstreeks 460 v.Chr. (462?/459?) overleed hij, volgens [[Thucydides (historicus)|Thucydides]] aan een ziekte, maar andere bronnen beweren dat hij, om nog ongekende redenen, zichzelf het leven benam. In de literatuur is sprake van vergiftiging met [[Stierenbloed (mythologie)|stierenbloed]], waarschijnlijk is deze doodsoorzaak een dramatisering door [[Aristophanes (blijspeldichter)|Aristophanes]]<ref>[[Marcus Tullius Cicero |Cicero]] in een commentaar op "De Ridders"</ref>. Zijn stoffelijk overschot werd stiekem naar Athene teruggebracht en in de buurt van [[Piraeus]] begraven.

Bij de [[Griekse marine]] zijn vier oorlogschepen naar Themistocles genoemde oorlogschepen in dienst geweest. Voor een overzicht van deze schepen zie [[HS Themistoklis]].