Piramideteksten: verschil tussen versies

De Piramideteksten, die niet begeleid werden door afbeeldingen, werden in verticale kolommen op de wanden van de kamers in de piramides gegraveerd. Vaak werden ze in de kleur groen of blauw-groen beschilderd, de kleur die symbool staat voor regeneratie: men wenste de overledene een hernieuwd leven in het hiernamaals toe. De afzonderlijke spreuken kennen geen titels maar worden elk ingeleid met de woorden 'djed medu' wat 'woorden te spreken' betekent, wat erop zou kunnen wijzen dat deze teksten als ritueel bij de begrafenis werden voorgedragen. De volgorde van de spreuken is onduidelijk, het lijkt erop dat de teksten die gegraveerd werden uit een groter corpus geselecteerd werden en met speciale bedoelingen op bepaalde delen van de wanden gegraveerd werden. Het algemene doel van de teksten was het verzekeren van een voorspoedige reis van de koning naar een nieuw bestaan in een hemels Egypte en zijn goede ontvangst aldaar. De gestorven Farao werd "een Osiris" en zou als ster temidden van zijn tot ster geworden voorgangers en de goden voortleven<ref> op http://www.sacred-texts.com/egy/pyt/pyt10.htm</ref>. De teksten geven de farao kennis van de wegen, de plaatsen en de gevaren die hij zal tegenkomen. Het merendeel van de teksten is ritueel van aard, en refereren aan het [[Mondopeningsritueel]] en offerrituelen, waarin het brengen van offers zoals olie, wierook, kleding, sieraden, kronen, etc. centraal staat. De taal waarin deze teksten geschreven werden is het Oud-Egyptisch, een vroege vorm van het hiërogliefenschrift. Veel hiërogliefische tekens werden half geschreven of vervormd weergegeven uit vrees dat de tekens, bijv. die van een slang, schorpioen of nijlpaard, op magische wijze tot leven zouden komen en het voortbestaan van de overledene in het hiernamaals zouden kunnen bedreigen.