In 1939 kwam het kamp onder de [[Rijksdienst voor de Werkverruiming]] te vallen. Vanaf 10 december 1940 was het een [[Nederlandse Arbeidsdienst|NAD]]kamp. Kamp Hooghalen was één van de eerste NADkampen van Nederland. Het werd door de Duitse bezetter ingericht als opleidingscentrum voor 160 arbeidsmannen. Aanvankelijk werden hier vier groepen van 40 voormalige militairen opgeleid tot leidinggevenden voor andere NAD kampen. In een advertentie in het ''Nieuwsblad van [[Beilen]]'' vraagtvroeg de kampleiding in die tijd een werkknecht en kampmeisjes. Hun beloning ligtlag rond de Fl 6,50 per week. Op 21 februari 1942 verlaten de eerste arbeidsmannen het kamp. Een deel van hen is opgeleid tot politieagent of brandweerman. Opmerkelijk is dat kamp Hooghalen enige strafcellen had. Vanuit het kamp werden ook mannen met een ''S'' op de rug onder toezicht aan het werk gezet. In ieder geval één van hen verbleef in het kamp na de [[Ordedienst]] processen. In april 1941 komt er een gedenkboek uit van opleidingskamp Hooghalen. Het kamp won november 1942 de korpsprijs voor het aardappelrooien. Rond Hooghalen lagen met de komst van dit kamp drie kampen. Het [[werkverschaffing]]skamp [[Kamp Hooghalen (Heidelager)|Hooghalen]] (gebouwd in 1935) en het Joodse vluchtelingen[[kamp Westerbork]] (gebouwd in 1939) lagen al in de bossen van Oost-Halen.
