In de [[Tweede Wereldoorlog]] vonden er gevechten plaats rond de Sloedam,. zowelDe ininzet meiwas 1940de alstoegang intot novemebrde 1944haven van Antwerpen. In[[Zeeuws-Vlaanderen]] beideen gevallenZuid-Beveland waswaren na hevige gevechten veroverd door de inzetCanadezen. Op Walcheren zat echter een grote Duitse legermacht die de toegang tot de havenWesterschelde van Antwerpenbeheerste. De Sloedam, die toen nog aan weerszijden werd bespoeld door de zee, was de enige toegangsweg over land tot het voormalige eiland Walcheren.
InDe novemebr 1944Canadezen bereikten de Canadezen de Sloedamdam vanaf Zuid-Beveland. De Duitsers waren goed op hun komst voorbereid. Aan de Walcherse kant hadden zij mortierstellingen ingericht, waarmee ieder punt van de dam onder vuur kon worden genomen. Canadese pogingen om Walcheren te bereiken mislukten dan ook. De eenheden die hier vochten hebben de Sloedam als ''dodendam'' in hun annalen staan.▼
Nadat Nederland en België in de vroege morgen van 10 mei 1940 door Duitse troepen waren overvallen trokken Franse eenheden, die gelegerd waren aan de noordgrens van Frankrijk, geheel volgens de Franse defensieplannen naar het noorden om de toegang tot de haven voor de geallieerden te behouden. Reeds op 11 mei werden Zeeuws-Vlaanderen en Walcheren overspoeld door Franse militaire eenheden met het doel om de oevers van de Westerschelde te verdedigen.
Na het terreurbombardement op Rotterdan van de Duitsrs op 14 mei capituleerden de Nederlandse troepen, maar in Zeeland vochten de Fransen door in geïmproviseerde stellingen. Eerst aan de westkant van het Kanaal door Zuid-Beveland en spoedig daarna, op 17 mei in felle gevechten op en rond de Sloedam waarbij de Duitse SS-troepen in de eerste aanval veel verlezen leden. Dit leidde er toe dat het historische centrum van Middelburg op die dag door Duitse artlleriebeschieting en bombardementen totaal werd vernietigd. De Fransen trokken in grote haast, met verlies van veel mensen en materiaal, via Vlissingen terug naar Zeeuws-Vlaanderen.
▲In novemebr 1944 bereikten de Canadezen de Sloedam vanaf Zuid-Beveland. De Duitsers waren goed op hun komst voorbereid. Aan de Walcherse kant hadden zij mortierstellingen ingericht, waarmee ieder punt van de dam onder vuur kon worden genomen. Canadese pogingen om Walcheren te bereiken mislukten dan ook. De eenheden die hier vochten hebben de Sloedam als ''dodendam'' in hun annalen staan.
Twee Nederlandse verzetsstrijders boden hulp. Zij kenden de slikken van het Sloe, die bij laagwater droogvielen, op hun duimpje. Een patrouille onder hun leiding vond en markeerde een droge route naar Walcheren. Na een korte verkenning van de Duitse stellingen keerde de patrouille terug naar Zuid-Beveland. De volgende dag maakte een grotere eenheid de overtocht, eveneens onder leiding van de verzetsmensen. Deze eenheid bereikte de overkant en viel de Duitsers in de rug aan. De mortierstellingen werden veroverd. Direct hierna trok de Canadese hoofdmacht via de Sloedam naar Walcheren en vestigde daar een [[bruggenhoofd]]. De slag om Walcheren kon beginnen.<ref>Canadezen in actie. Henk Bollen en Paul Vroemen; Terra 1992; ISBN 9062555993</ref>
