Iman Jacob van den Bosch: verschil tussen versies

'''Iman Jacob van den Bosch''' ([[Eindhoven]], [[30 mei]] [[1891]] - [[Kamp Westerbork]], [[28 oktober]] [[1944]]) was een [[Nederland]]s [[Nederlands verzet in de Tweede Wereldoorlog|verzetsstrijder]] tijdens de [[Tweede Wereldoorlog]].

 

 

Hij richtte in december 1940 de verzetsgroep ''Tromp'' en het daaraan gelieerde ''Trompfonds'' op, dat onder meer geld inzamelde voor de gezinnen van marinemensen die in geallieerde dienst voeren. Van den Bosch was leidinggevend (met [[Walraven van Hall]]) bij de oprichting van het [[Nationaal Steunfonds]] (NSF), waarvan hij later het hoofd werd. In 1942 moest hij van Eindhoven naar [[Groningen (stad)|Groningen]] uitwijken, omdat zijn spionageactiviteiten, het doorgeven van bedrijfgegevens over het Philips complex te Eindhoven en van technische gegevens van Philips in nieuwe vindingen, aan Engeland, de aandacht van de bezetter hadden getrokken. In stad Groningen werd hij de centrale leider van het NSF voor Noord-Nederland. Hij werkte daar onder zijn verzetsnaam ''Pa van den Berg''.

 

Op 18 oktober 1944 werd Van den Bosch door de [[Sicherheitsdienst|SD]] opgewacht op een vergaderplaats in een woning aan de Parklaan in Groningen. Terwijl hij op het huis afliep kon hij door zijn koerierster vanuit het pand worden gewaarschuwd. Hij maakte zich uit de voeten, maar werd daarbij door een SD-er dwars door een raam beschoten en in zijn schouder getroffen. Hij strompelde een fietsenzaak binnen, ontdeed zich daar van de bezwarende papieren die hij bij zich had en werd vervolgens gearresteerd en opgesloten in het [[Scholtenhuis|Scholtenshuis]], het hoofdkwartier van de SD in de stad. Een poging van het verzet om hem voor 100.000 gulden vrij te kopen liep op niets uit. De SD, die geen bewijzen tegen hem had, wees Van den Bosch aan als ''Todeskandidat''. Op 28 oktober werd hij overgebracht naar [[kamp Westerbork]] en daar gefusilleerd. Tijdens zijn [[doodstraf|executie]] zag hij door zich om te draaien kans het gebruikelijke nekschot te ontlopen en riep hij ''"Leve de Koningin!"''.<ref>[[Loe de Jong|Jong, L. de]] (1974) ''[[Het Koninkrijk der Nederlanden in de Tweede Wereldoorlog]]. Deel 10b: Het laatste jaar II (eerste helft).'' Editie 1995. Den Haag: SDU Uitgeverij Koninginnegracht/Amsterdam: Boom. ISBN 90-12-08220-X</ref>

 

Na de oorlog werd zijn as overgebracht naar de begraafplaats [[Esserveld (Groningen)|Esserveld]] in Groningen. In 1946 werd hem [[postuum]] het [[Verzetskruis]] toegekend. Van de Amerikaanse regering ontving hij op 8 april 1953 te [[Den Haag]] eveneens postuum de ''[[Medal of Freedom|Medal of Freedom with Silver Palm]]''. In 1974 werd in de [[Rotterdam]]se [[Hoogvliet (deelgemeente)|deelgemeente Hoogvliet]] het Iman van den Boschpad naar hem vernoemd.